Του Ι Μιχαηλίδη Προεδρου ΠΟΙΚΞΓ
Μιας και επιβεβαιωθηκαν τα όσα από τις 9/10/16 είχαμε πει, διαβάστε και τα ακόλουθα και θαυμάστε.
Το Υπουργείο ανακάλυψε τώρα ότι δεν αρκεί η υπουργική απόφαση.
Προφανώς αγνοουσαν (!) ότι από το Ν. 2545 / 40 ο Υπουργός δεν μπορουσε ούτε να πάψει να χορηγεί επαρκειες, ούτε να ορίζει κριτήρια και φυσικά δεν μπορεί να καταργήσει το νόμο με ΥΑ.
Όταν επίσης με νόμο, προ διετίας καταργήθηκε το ΣΘΙΕ, ο ίδιος νόμος υποχρεωνε τον Υπουργό να ορίσει κριτήρια για τη χορήγηση της επαρκειας, άρα ούτε αυτός του έδινε το δικαίωμα να πάψει να τις χορηγεί.
Άρα μέχρι της δια νέου νόμου καταργησης οι αιτήσεις είναι σύννομες.
Τώρα νέο ερώτημα. Με ποια πιστοποιητικα Γ2;
Μόνο αυτά που που διακριτικά και παράνομα γίνονταν δεκτα; Πέρα από τις νέες αιτήσεις τι θα γίνει με αυτές που το ΣτΕ διέταξε να επανεξετασθουν γιατί παρανομως απεριφθησαν; Ποιος θα ελέγξει την αξιοπιστία των δεκάδων νέων πιστοποιητικων;
Ποιος αποφάσισε ότι χρειάζονται 200 (;) ώρες διδακτικης; Χαιρόμαστε που πληροφορουμαστε ότι το έργο δεν θα ανατεθει σε ιδιώτες όμως κάποια πανεπιστήμια φαίνονται απροθυμα να αναλάβουν το έργο.
Αν είναι έτσι πού θα τρέχουν οι υποψήφιοι; Ποια θα είναι η χρέωση; Η διατύπωση με την οποία θα κατωχυρωνονται τα επαγγελματικά δικαιώματα των νυν διδασκοντων με επαρκεια επουδενι λόγο μπορεί να είναι υποτιμητικη και να φαίνεται χαριστικη.
Θυμίζουμε ότι τόσο η ευρωπαϊκή νομοθεσία όσο και η ελληνική που προσαρμοστηκε το 2011 με τον νόμο της δια βιου εκπαίδευσης, υποχρεωνουν το κράτος να πιστοποιει τις επαγγελματικες ικανότητες από οποιαδήποτε διαδρομή (τυπική, μη τυπική ή άτυπη εκπαίδευση) κι αν αποκτήθηκαν αυτές.
Τέλος επισημαινουμε ότι αν υπήρχε πραγματικός διάλογος και βούληση της πολιτείας αυτά και πολλά άλλα θέματα θα είχαν συναινετικα επιλυθει. Επίσης δηλώνουμε την αταλαντευτη θέληση μας να αγωνιστουμε για την δίκαιη εξυγειανση των παθογενειων του συστήματος.
