Το δόγμα του αιφνιδιασμού

Λέγεται συχνά ότι η Παιδεία όχι μόνο διαμορφώνει μια κοινωνία αλλά αντικατοπτρίζει και το επίπεδό της. Τόσο με την ευρεία όσο και με τη στενή έννοια της εκπαίδευσης. Δεν ξέρω αν αυτό ισχύει γενικά αλλά σίγουρα ισχύει για την κοινωνία στη χώρα μας.

Το ελληνικό υπουργείο παιδείας, πιστό σε αυτήν την αρχή, για πολλοστή φορά αιφνιδιάζει εκπαιδευτικούς, μαθητές και γονείς. Το φαινόμενο μάλιστα έχει προϊστορία. Να θυμήσουμε ενδεικτικά ότι έτσι αιφνιδιαστικά πριν από δύο χρόνια κατάργησε τη βάση του 10, λίγο πριν από τις πανελλαδικές εξετάσεις, για την εισαγωγή σε σχολή της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Ε, πώς να το κάνουμε… Δεν πρέπει η γκαρσονιέρα του κυρ Μένιου να χάσκει ανοίκιαστη. Πώς θα επιτευχθεί η πολυπόθητη ανάπτυξη της επαρχίας! Και φυσικά ούτε λόγος για την ταμπακέρα που καλείται "επαγγελματική αποκατάσταση" των νέων... Αρκεί να σπουδάζουν. Αλλά τι λέμε. Αυτό δεν αποτέλεσε αντικείμενο σοβαρής μέριμνας ποτέ. Θα γίνει τώρα που υπάρχει και το άλλοθι της οικονομικής κρίσης;

Kαι δυστυχώς αυτές τις μέρες παρακολουθούμε έκπληκτοι και άλλες τέτοιες αιφνιδιαστικές αποφάσεις... Η υπαγωγή των εκπαιδευτικών στην ιδιωτική εκπαίδευση στο ενιαίο μισθολόγιο κυριολεκτικά από την πίσω πόρτα, σχεδόν τη μέρα διεξαγωγής των εκλογών είναι το πιο εύγλωττο δείγμα του δόγματος του αιφνιδιασμού... Λάθρα. Με μεγάλο χαμένο για ακόμη μια φορά τον "πολύπαθο" ΄Ελληνα εκπαιδευτικό... Και μάλιστα το υπουργείο είχε το θράσος, λες και απευθύνεται σε κρετίνους, να ισχυριστεί ότι αυτό είναι προς το συμφέρον των ιδιωτικών εκπαιδευτικών, διότι τους προστατεύει από τις ατομικές συμβάσεις...!

Και τώρα τι είναι πάλι τούτο; Αλλάζει ο τρόπος βαθμολογίας στη Νεοελληνική Γλώσσα! Παραμονές εξετάσεων! ΄Οταν όλοι οι φιλόλογοι που διδάσκουν το μάθημα στη Β΄ και Γ΄ Λυκείου αξιολογούσαν επί ένα χρόνο τους μαθητές τους με βαθμό 40 στα 100 την παραγωγή γραπτού κειμένου...τώρα πρέπει να επιστρέψουν στο προ του 2009 σύστημα βαθμολόγησης του κειμένου με 50 στα 100... ΄Ετσι, για να επιτείνουν με αυτές τις βιαστικές και ανεύθυνες πρωτοβουλίες για ακόμη μια φορά, το άγχος και τον εκνευρισμό εκπαιδευτικών, μαθητών και γονιών! Με αναγκάζει το ίδιο το υπουργείο να είμαι ψεύτης. "Αγαπητέ μαθητή το 18 που σου έβαζα δεν είναι 18 αλλά 17,2...!" Αυτή είναι η ευαισθησία τους! Αυτό είναι το ήθος τους!

Παιδεία! Το αιώνιο πεδίο πειραματισμών και εφαρμογής κομματικών και μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων...

Παιδεία! Το αιώνιο πεδίο επίδειξης πάσης φύσεως ματαιοδοξίας...

Παιδεία! Το "Μεγάλο μας Τσίρκο". Το αιώνιο ήξεις αφήξεις που αφήνει τα παιδιά μας αγράμματα και γιγαντώνει την παραπαιδεία...! ΄Ετσι, ώστε η μόρφωση να είναι το προνόμιο των ολίγων "εχόντων"...

Πραγματικά φοβάμαι. Φοβάμαι τη στιγμή που αυτός ο λαός θα αφήσει τους καλούς του τρόπους - προσωπικά έχω εκπλαγεί απ\' τη νεοελληνική υπομονή - και θα αφήσει την οργή του να θεριέψει και να γίνει ποτάμι που θα παρασύρει στο διάβα του πρωθυπουργεύοντες και υπουργεύοντες... Σοβαρευτείτε, κάποια στιγμή.

Επιτέλους!

Χρήστος Ηλιόπουλος

alfavita.gr