Γιατί ειρωνεύομαι; Είναι απίστευτο ότι στο συγκεκριμένο άρθρο κανείς δεν τονίζει ότι η μόνη προϋπόθεση για να είναι κάποιος καλός δάσκαλος είναι να ξέρει σε βάθος την Παιδαγωγική επιστήμη και να είναι ικανός να εφαρμόζει τα πορίσματά της. Τελεία και παύλα. Ποιο είναι σημαντικό; Να ξέρει το αντικείμενο της διδασκαλίας του; Αυτό είναι αυτονόητο. Όπως αυτονόητο είναι ότι θα πρέπει να μιλάει και την ίδια γλώσσα με τους μαθητές του. Δε βλέπω όμως κανέναν να το τονίζει...
Λ.χ., αυτό που ισχυρίζεται η Γλύκατζη-Αρβελέρ είναι μόνο ένα μικρό κομμάτι από πρακτικές που πρέπει να ακολουθεί ο δάσκαλος στην τάξη του. Κοιτάξτε τα περιεχόμενα αυτού του βιβλίου στο Amazon. Οι καλές σχέσεις του δασκάλου με τον μαθητή αναφέρονται στο τέταρτο κεφάλαιο. Και το συγκεκριμένο βιβλίο πραγματεύεται μόνο τη διαχείριση της τάξης.
Σε τούτο το βιβλίο αναφέρονται 9 πετυχημένες διδακτικές πρακτικές. Δε βλέπω να αναφέρουν καμιά. Ή λέει πως ο καλός δάσκαλος δεν επαναλαμβάνει μονότονα τις σημειώσεις του. Αυτό το ξέρει κι ένας πρωτοετής Παιδαγωγικού Τμήματος. Έλεος!
Ο Μπαμπινιώτης και ο αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος αναφέρουν ότι ο καλός δάσκαλος πρέπει να ξέρει πολύ καλά το αντικείμενο της διδασκαλίας του.
Και το προηγούμενο βιβλίο αλλά και αυτό εδώ αναφέρουν ότι ο συγκεκριμένος παράγοντας στην πράξη είναι ασήμαντος. Πολύ πιο σημαντικό ρόλο παίζει η βαθιά παιδαγωγική γνώση. Την οποία δε βλέπω να την έχουν...
imerologiodaskalou.blogspot.com
