Μία νέα μελέτη, με τίτλο «Prescient human fetuses thrive», που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Psychological Science, αναφέρει πως μεταξύ των σημάτων είναι και αυτά που σχετίζονται με την ψυχολογική κατάσταση της μητέρας. Εάν, δηλαδή, η μητέρα πάσχει από κατάθλιψη, τότε αυτό επηρεάζει το πώς θα αναπτυχθεί το μωρό μόλις γεννηθεί.
Τις τελευταίες δεκαετίες, οι ερευνητές βρήκαν πως το περιβάλλον μέσα στο οποίο αναπτύσσεται ένα έμβρυο -η μήτρα της μητέρας- είναι πολύ σημαντικό. Κάποιες επιδράσεις είναι προφανείς. Το κάπνισμα και το αλκοόλ, για παράδειγμα, μπορούν να αποβούν καταστροφικά για το έμβρυο. Κάποιοι άλλοι παράγοντες όμως, είναι πιο ανεπαίσθητοι. Μελέτες έδειξαν πως τα άτομα που γεννήθηκαν την περίοδο της ολλανδικής πείνας, το 1944, οι περισσότερες μητέρες των οποίων πεινούσαν, είχαν περισσότερα προβλήματα υγείας στη μετέπειτα ζωή τους, όπως η παχυσαρκία και ο διαβήτης.
Οι Curt A. Sandman, Elysia P. Davis και Laura M. Glynn, από το Πανεπιστήμιο Irvine της Καλιφόρνια, μελετούν το πώς η ψυχολογική κατάσταση της μητέρας επηρεάζει το αναπτυσσόμενο έμβρυο. Για τις ανάγκες της μελέτης, χρειάστηκε να επιστρατεύσουν έγκυες γυναίκες, τις οποίες εξέτασαν για να δουν αν πάσχουν από κατάθλιψη, πριν και μετά τη γέννα. Εξετάσεις πραγματοποίησαν και στα βρέφη μετά τη γέννησή τους, ώστε να δουν πόσο καλά αναπτύσσονται.
Η ομάδα βρήκε κάτι ενδιαφέρον: αυτό που φάνηκε να επηρεάζει περισσότερο τα βρέφη ήταν εάν το περιβάλλον τους ήταν σταθερό πριν και μετά τη γέννα. Πιο συγκεκριμένα, τα βρέφη που τα πήγαν καλύτερα στις εξετάσεις ήταν αυτά των οποίων οι μητέρες ήταν υγιείς πριν και μετά τη γέννα και αυτά των οποίων οι μητέρες έπασχαν από κατάθλιψη πριν και μετά τη γέννα. Το γεγονός που φάνηκε να επιβραδύνει την ανάπτυξη των βρεφών ήταν οι αλλαγές στο περιβάλλον τους - μία μητέρα που έπασχε από κατάθλιψη πριν τη γέννα, ενώ μετά από αυτή ήταν υγιής και το αντίστροφο.
Τώρα, η κυνική ερμηνεία των ευρημάτων θα ήταν πως, εάν η μητέρα πάσχει από κατάθλιψη πριν από τη γέννα, τότε θα πρέπει να την αφήσουμε έτσι και μετά τη γέννα για το καλό του παιδιού της. «Μία πιο λογική προσέγγιση θα ήταν να θεραπεύσουμε τις γυναίκες που παρουσιάζουν προγεννετική κατάθλιψη,» υποστηρίζει ο Sandman.
«Γνωρίζουμε πώς να αντιμετωπίσουμε την κατάθλιψη. Το πρόβλημα είναι ότι οι γυναίκες σπάνια ελέγχονται για κατάθλιψη πριν από τη γέννα.»
Μακροπρόθεσμα, μία μητέρα που πάσχει από κατάθλιψη μπορεί να αποκτήσει νευρολογικά προβλήματα και ψυχιατρικές διαταραχές.
Σε άλλη μελέτη, η ομάδα του Sandman βρήκε πως τα μεγαλύτερα παιδιά, των οποίων οι μητέρες ήταν αγχώδεις κατά τη διάρκεια της κύησης -μία κατάσταση που θεωρείται εξίσου νοσηρή με την κατάθλιψη- παρουσίαζαν μία διαφορετικότητα σε συγκεκριμένες εγκεφαλικές δομές. Εντούτοις, θα χρειαστούν πολλές δεκαετίες ακόμα μελετών προκειμένου οι επιστήμονες να κατανοήσουν ακριβώς τι μπορεί να σημαίνει για την μακροχρόνια υγεία ενός παιδιού μία μητέρα με κατάθλιψη.
«Πιστεύουμε πως το ανθρώπινο έμβρυο είναι ένας ενεργός συμμετέχοντας στην ίδια του την ανάπτυξη και συλλέγει πληροφορίες για τη ζωή του μετά τη γέννηση,» προσθέτει ο Sandman. «Προετοιμάζεται για μία ζωή βασισμένη σε μηνύματα που έχει λάβει από τη μητέρα.»
Πηγή
