Ἡ Θεοτόκος ἀπουσιάζει ἀπὸ τὰ Θρησκευτικὰ
ποὺ ἑτοιμάζουν γιὰ τὸ Γυμνάσιο
τοῦ Ἰωάννη Τάτση, Θεολόγου
. Οὔτε μία φορὰ δὲν ἀναφέρεται τὸ ὄνομα Θεοτόκος ἢ Παναγία ἢ Μητέρα τοῦ Θεοῦ στὰ νέα προγράμματα σπουδῶν γιὰ τὰ Θρησκευτικὰ στὸ Γυμνάσιο. Οἱ «σύγχρονοι» Θεολόγοι ποὺ τὰ συνέταξαν θεωροῦν προφανῶς ἀρκετὴ τὴν ἀναφορὰ στὸ πρόσωπο τῆς Θεοτόκου στὶς πρῶτες τάξεις τοῦ Δημοτικοῦ σχολείου, ὅπου μεταξὺ ἄλλων ἐξετάζουν τὴ θεματικὴ ἑνότητα «Ἡ Παναγία στὸ Κοράνι» (Δ΄ τάξη Δημοτικοῦ). Καὶ στὶς τρεῖς τάξεις τοῦ Γυμνασίου, σύμφωνα μὲ τὸ πρόγραμμα σπουδῶν ποὺ τὸ Ὑπουργεῖο ἑτοιμάζεται νὰ ἐφαρμόσει ἀπὸ τὴν ἑπόμενη σχολικὴ χρονιά, ἡ Θεοτόκος ἀπουσιάζει!
. Μέχρι σήμερα ἡ Καινὴ Διαθήκη διδάσκεται στοὺς μαθητὲς τῆς Β΄ τάξης τοῦ Γυμνασίου. Ξεκινώντας ἀπὸ τὸν Εὐαγγελισμὸ τῆς Θεοτόκου καὶ φτάνοντας μέχρι τὴν Ἀνάληψη τοῦ Κυρίου μελετῶνται ὅλα τὰ σημαντικὰ γεγονότα τῆς Θείας Οἰκονομίας, ἡ διδασκαλία, οἱ παραβολὲς καὶ τὰ θαύματα τοῦ Χριστοῦ μὲ τὴ χρήση μεταφρασμένων περικοπῶν τῆς Καινῆς Διαθήκης…
. Τὸ θρησκευτικὸ μάθημα στὴν τάξη αὐτὴ δὲν εἶναι μόνο εὔληπτο γιὰ τοὺς μαθητὲς ἀλλὰ καὶ οὐσιαστικὸ γιὰ τὴν θεολογική τους συγκρότηση.
. Μὲ τὸ νέο πρόγραμμα σπουδῶν ἡ σὲ βάθος μελέτη τῆς Καινῆς Διαθήκης παύει πλέον νὰ ὑπάρχει. Διατηρεῖται μόνο μία μικρὴ ἀναφορὰ σὲ λίγα θαύματα καὶ διδασκαλίες τοῦ Χριστοῦ σὲ μία ἑνότητα, γιὰ τὴν ὁποία ἀφιερώνονται μόλις τέσσερα δίωρα. Στὴν ἴδια αὐτὴ ἑνότητα ἐξετάζεται καὶ «Ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς στὸ Κοράνι καὶ στὴ λογοτεχνία τοῦ Ἰσλάμ», ἐνῶ στὶς δραστηριότητες προτείνεται ἡ ἐπεξεργασία τῶν ἀπόψεων «ἑνὸς Ἑβραίου (π.χ. Μποῦμπερ), ἑνὸς Ἰνδουϊστῆ (π.χ. Γκάντι) καὶ ἑνὸς ἀγνωστικιστῆ (π.χ. Μαρσὲλ Μαρσώ) γιὰ τὸν Ἰησοῦ».
. Τὸ περιεχόμενο τοῦ μαθήματος Θρησκευτικῶν ποὺ προτείνεται μὲ τὸ νέο πρόγραμμα σπουδῶν γιὰ τὴ Β΄ Γυμνασίου ἐξετάζει ἐπίσης τὴν προβληματικὴ «Ἐμεῖς καὶ οἱ “ἄλλοι”» ποὺ μελετᾶ «τὸ πρόβλημα τῆς ἑτερότητας σήμερα» καὶ ἔχει μεταξὺ ἄλλων δραστηριοτήτων τὴν ὁμαδοσυγκεντρωτικὴ διδασκαλία «Οἱ Ἕλληνες δίπλα στοὺς Ἑβραίους συμπατριῶτες τους» καὶ «Ἑβραῖοι εἰρηνιστὲς γιὰ τὰ δικαιώματα τῶν Παλαιστινίων».
. Πέντε δίωρα ἀφιερώνονται στὸ κεφάλαιο «Διάσπαση καὶ ἀντιπαλότητα στὶς θρησκεῖες», ὅπου στὰ βασικὰ θέματα περιέχονται «Χριστιανοὶ ποὺ διώκουν Χριστιανούς», ἀναφορὰ στὸ Σχίσμα καὶ «τὰ τραύματα τοῦ σώματος τῆς Ἐκκλησίας». Σὲ μία τέτοια ἑνότητα δὲν θὰ μποροῦσε νὰ ἀπουσιάζει ἀναφορὰ στὸ «ρόλο τῶν θρησκειῶν, τοῦ πολιτισμοῦ, τοῦ διαθρησκειακοῦ καὶ διαπολιτισμικοῦ διαλόγου στὴ διαφύλαξη τῆς εἰρήνης».
. Ἀναφέρθηκαν μόνο μερικὰ ἀπὸ τὰ περιεχόμενα στὸ νέο μάθημα Θρησκευτικῶν ποὺ ἑτοιμάζεται γιὰ τὴ Β΄ τάξη Γυμνασίου. Ἡ Καινὴ Διαθήκη δὲν ἀποτελεῖ πλέον κεντρικὸἄξονα τοῦ μαθήματος ἀλλὰἐξετάζεται μόνο ἀκροθιγῶς ὡς ἕνα ἱερὸ βιβλίο ποὺ μᾶς δίνει κάποιες πληροφορίες γιὰ τὸ Χριστό, κατὰ τὸν τρόπο ποὺ τὸ Κοράνι μιλάει γιὰ τὸν Ἀλλάχ. Ἀποκάλυψη Θεοῦ καὶ σχέδιο τῆς Θείας Οἰκονομίας παραχωροῦν τὴ θέση τους σὲ μελέτη θρησκειῶν καὶ φιλοσοφικὲς ἀναζητήσεις γύρω ἀπὸ τὶς θρησκεῖες, τὴν ἀντιπαλότητα καὶ τὴ σχέση μεταξὺ αὐτῶν.
. Ἡ «θεολογία τῆς ἑτερότητας» ποὺ γέννησε ἡ νεωτεριστικὴ ἑλληνικὴ ψευτοθεολογικὴ διανόηση, οἱ διαθρησκειακοὶ καὶ διαχριστιανικοὶ διάλογοι, ὅπως αὐτοὶ ποὺ καθημερινὰ διεξάγουν οἱ Οἰκουμενιστές, γίνονται τώρα ἀντικείμενο μελέτης γιὰ τοὺς μαθητὲς τῆς Β΄ τάξης Γυμνασίου. Εἶναι πλέον περιττὸ νὰ μαθαίνουν αὐτοὶ γιὰ τὴν Θεοτόκο, τὸν Εὐαγγελισμό, τὰ Πάθη, τὴ Σταύρωση καὶ τὴν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ. Κάποιοι Θεολόγοι ἀποφάσισαν ὅτι τὰ ἑλληνόπουλα δὲν ἔχουν ἀνάγκη ἀπὸ τέτοια σωτηριώδη διδασκαλία ἀλλὰ πρέπει νὰ μάθουν καλὰ τὶς ἀρχὲς καὶ τοὺς κανόνες τῆς πανθρησκείας, τὴν ἀλληλοκατανόηση καὶ τὸν ἀλληλοσεβασμὸ μεταξὺ τῶν θρησκειῶν ποὺ ἐξυπηρετοῦν τὴν παγκοσμιοποιημένη Νέα Τάξη, γιὰ τὴν ἐπιβολὴ τῆς ὁποίας ἐργάζονται ἐκεῖνοι καὶ τὰ ἀφεντικά τους.
thriskeftika.blogspot.com