La Nostra Vita - Η ζωή μας
«Η ζωή μας»…. Ο Κλάουντιο, που εργάζεται σε ένα μεγάλο κατασκευαστικό έργο στα περίχωρα της Ρώμης, που έχει ευτυχήσει με τη γυναίκα που αγάπησε και του έχει χαρίσει δύο παιδιά και τώρα περιμένει και το τρίτο. Κι όμως, η μοίρα τον χτυπάει αλύπητα.
Οι συγγενείς πέφτουν δίπλα του για συμπαράσταση, ακόμα και για «προμήθεια» συντροφιάς. Μα παράλληλα με την τραγωδία του, είχε ανακαλύψει και τα απομεινάρια ενός Ρουμάνου λαθρομετανάστη στα χαλάσματα του εργοτάξιου. Κι αυτό το περιστατικό άνοιξε ένα λογαριασμό μαζί του που θα τον αντιμετωπίσει παρακάτω παράλληλα με το προσωπικό του δράμα ή ως μέρος αυτού.
Η ταινία ανήκει στις δυνατές της ιταλικής παραγωγής των δύο τελευταίων χρόνων και οφείλει πολλά στους δύο κύριους συντελεστές της. Τον σκηνοθέτη Ντανιέλε Λουκέτι και τον πρωταγωνιστή Ελιο Τζερμάνο που είχαν ξανασυνεργαστεί στο φιλμ που δεήσαμε να δούμε στην Ελλάδα, το «Ο αδελφός μου είναι μοναχοπαίδι». Κέρδισαν κι οι δύο στα φετινά «David di Donatello» ενώ ο Τζερμάνο είχε προηγουμένως περάσει κι από το Φεστιβάλ Κανών κι είχε μοιραστεί για αυτή την ταινία το βραβείο ανδρικής ερμηνείας με τον Χαβιέ Μπαρδέμ για το «Biutiful».
Κι οι δύο τους είναι από τις πιο υπολογίσιμες δυνάμεις του κινηματογραφικού ιταλικού «σήμερα». Ο Τζερμάνο εμβαθύνει εκπληκτικά στην ψυχολογία του ήρωα κι έχει την ικανότητα να την προβάλει και να τη δώσει και στους θεατές. Ο δε Ντανιέλε Λουκέτι είναι ένας ευαίσθητος καλλιτέχνης που το έργο το κάνει για πάρτη του, για τα πιστεύω του, για τη θέση που παίρνει απέναντι σε ζητήματα που καίνε, όπως της μετανάστευσης, ωστόσο το κοινό τον αντιλαμβάνεται και του το επιστρέφει, κάνοντας εισπράξεις μόνο στην Ιταλία άνω των 3 εκατομμυρίων ευρώ.
Στην ταινία συμμετέχουν και κάποιοι ακόμα εξέχοντες ηθοποιοί της σημερινής Ιταλίας. Ο ένας είναι ο Ραούλ Μπόβα, από τους σταρ – γόητες, που όμως επιτρέπει στον εαυτό του να ψάχνεται εξού και συμμετέχει εδώ σε β΄ρόλο πλάι στον οδοστρωτήρα Τζερμάνο. Τον αναγνώρισαν με υποψηφιότητα β’ ρόλου στα «David di Donatello»
Ο άλλος είναι ο Λούκα Ζινγκαρέτι. Είναι κρίμα που οι τηλεοπτικοί ιθύνοντες της χώρας μας κοιμούνται μακαρίως και δεν μας έχουν φέρει τη σειρά «Επιθεωρητής Μονταλμπάνο» όπου ο ίδιος ο συγγραφέας των βιβλίων που βασίζεται η σειρά,ο Αντρέα Καμιλέρι, δεν πίστευε όταν τον είδε πόσο «Μονταλμπάνο» ήταν. Κι είναι και φιλέλληνας, έχει κάνει μια σειρά στην Κεφαλονιά με τίτλο «Κεφαλονιά 1943» για τις σφαγές στις οποίες προέβησαν οι Γερμανοί μετά την ανακωχή της Ιταλίας. Αλλά τα κανάλια μας κοιμήθηκαν ξανά.
«La Nostra Vita» - «Η Ζωή Μας» trailer από Tutto_Italia
Il Grande Sogno - Το Μεγάλο Όνειρο
Το «μεγάλο όνειρο» του τίτλου δεν είναι άλλο από την επίδραση του γαλλικού Μάη 68 στην υπόλοιπη Ευρώπη και συγκεκριμμένα στην Ιταλία. Κι έτσι βρισκόμαστε στο 1968, σε μια Ιταλία που βράζει από κινήματα και φοιτητικές εξεγέρσεις. Σε ένα τέτοιο Πανεπιστήμιο εισχωρεί φορώντας πολιτικά ένας μπάτσος, με καλλιτεχνικές ευαισθησίες, που έχε ιως κρυφό μεράκι να γίνει ηθοποιός αλλά προς το παρόν βρίσκεται σε διατεταγμένη υπηρεσία.
Θα γνωρίσει μια κοπέλα, θα την ερωτευθεί, θα μυηθεί στα στενά του κινήματος αλλά κάποτε η ταυτότητα του θα αποκαλυφθεί…..
Ο Μικέλε Πλάτσιντο, μας είναι περισσότερο γνωστός ως ηθοποιός, ωστόσο σήμερα θεωρείται στην Ιταλία από τα δυνατότερα ονόματα της σκηνοθεσίας. Η τηλεοπτική δουλειά του στα «Πλοκάμια της Μαφίας» ανέδειξε το ταλέντο κι από κει και μετά στον κινηματογράφο κάνει τη μία επιτυχία κατόπιν της άλλης με κορυφαίο το «Romanzo criminale» που, παραδόξως, αξιωθήκαμε να το δούμε στην Ελλάδα.
Το «μεγάλο όνειρο» το βασίζει σε προσωπικά του βιώματα από την εποχή εκείνη και ακολουθεί την παράδοση του πολιτικού φιλμ που η Ιταλία εξύψωσε σε είδος περιωπής , ειδικά στη δεκαετία του ‘ 70 όπου το μονοπώλησε αλλά και μονοπωλήθηκε από αυτό…. Στην ταινία του Πλάτσιντο είναι εμφανή τα στοιχεία της νοσταλγίας για μια νιότη και μια εποχή παράλληλα με το πολιτικό σκηνικό, την αναπαράσταση των εξεγέρσεων και την απαραίτητη storia d’ amore που το ενδυναμώνει.
Παίζουν μερικοί από τους εξέχοντες αυτής της περιόδου στη γειτονική μας χώρα, με επικεφαλής τον Ρικάρντο Σκαμάρτσο που το φετινό χειμώνα ερμήνευσε στη σκηνή «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» στη Ρώμη, στο Teatro Eliseo ενώ τον θυμόμαστε κι από την ταινία του Κώστα Γαβρά «Παράδεισος στη Δύση»
Από τα ταλέντα της εποχής είναι κι ο συμπρωταγωνιστής Λούκα Αρτζεντέρο (τον διάλεξαν κι από το Χόλυγουντ να παίξει δίπλα στην Τζούλια Ρόμπερτς στο «Eat, pray, love» το νεαρό που της μάθαινε ιταλικά στο πρώτο επεισόδιο της ταινίας) ενώ η Λάουρα Μοράντε είναι από τις πιο σοβαρές περιπτώσεις και την έχουμε στη festa πρωταγωνίστρια σε άλλα φιλμ….
Οι παλιοί φίλοι του ιταλικού σινεμά ίσως αναγνωρίσουν μια παλιά γνώριμη, την Οτάβια Πίκολο, βραβευμένη στις Κάνες για το «Μετέλο» του Μάουρο Μπολονίνι, συμπρωταγωνίστρια του Αλέν Ντελόν και πολλών άλλων στη δεκαετία 70. Εδώ παίζει την ηρωίδα όταν την ξανασυναντάμε ηλικιωμένη πιά.
«Il Grande Sogno» - «Το Μεγάλο Όνειρο» trailer από Tutto_Italia
Sorelle Mai - Αδελφές Mai
Ισως ξαφνιαστεί κάποιος με τη λέξη «προσωπικό» ως προς το είδος, όπως μπορεί να μπερδευτεί και με τον τίτλο. Ο τίτλος είναι απλώς «Αδελφές Mai». Το ιταλικό «ποτέ» γίνεται εδώ επίθετο της οικογένειας. Ως προς το είδος, όμως, είναι πράγματι κάτι απόλυτα προσωπικό, δείγμα κι αυτό της πολυεδρικότητας του ιταλικού σινεμά. Κι ο Μάρκο Μπελόκιο είναι από τους δημιουργούς που δεν έπαψαν να πειραματίζονται και φυσικά δεν είναι σκηνοθέτης του «μεγάλου κοινού» αλλά των φεστιβάλ, των κριτικών, των πειραμάτων μα πάνω από όλα ένας διαρκής έφηβος σε ηλικία κάπως προχωρημένη πλέον…
Την σκηνοθετική ικανότητα του, στο να κάνει ταινίες και για μεγαλύτερο κοινό, την έδειξε με το πρόσφατο «Vincere» οπότε δεν έχει ανάγκη.
Το «Sorelle mai» το χαρακτήρισε ο ίδιος «στοίχημα προσωπικό», μας αποκάλυψε ότι το είχε υποσχεθεί στον εαυτό του από το 1965 όταν γύρισε την πρώτη ταινία του, το «Pugni in tasca», τις «γροθιές στην τσέπη», που κι εκείνες είχαν να κάνουν με την οικογένεια, θέμα προσφιλές σε όρια εμμονής, για τους Ιταλούς. Το φιλμ εκείνο το είχε γυρίσει στην γενέτειρα του, την Pacenza, που βρίσκεται στην περιοχή της Εμίλια Ρομάνια, κάπου βόρεια της Μπολόνια. Επέστρεψε και πάλι, όχι μόνος αλλά με τους μαθητές του από το κινηματογραφικό εργαστήρι «Fare Cinema» που έχει δημιουργήσει, κι έκανε ένα φιλμ πάνω στην οικογένεια του ουσιαστικά χρησιμοποιώντας μέλη της αληθινής του οικογένειας εξού κι η σωρεία επωνύμων Bellocchio στους τίτλους. Αφηγείται την ιστορία της οικογένειας Mai, τη χωρίζει σε έξη επεισόδια την κεντρική ιστορία, και την επικεντρώνει στη Σάρα, που θέλει να γίνει ηθοποιός και στις σχέσεις της με την κόρη της Ελενα, τον αδελφό της Τζιόρτζιο και μερικές θείες, οι οποίες είναι απαραίτητες σε κάθε ιταλική οικογένεια.
Για τη σκηνοθεσία του προτάθηκε στα David di Donatello του 2011 ενώ ήταν υποψήφιο και το μοντάζ.
«Sorelle Mai» - «Αδελφές Mai» trailer από Tutto_Italia
σχετικο από το In.gr
ΌΛΗ Η ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ
inital.gr
