Δημήτρης Χρυσικόπουλος

Νέο σκηνικό για το ζήτημα της αναγνώρισης των πτυχίων που παρέχονται σε Έλληνες φοιτητές από ευρωπαϊκά πανεπιστήμια τα οποία συνεργάζονται μέσω συμφωνιών δικαιόχρησης (franchising) με ελληνικά κολέγια δημιουργεί η τροποποίηση που έγινε στο νόμο του 2008 για τη λειτουργία των ιδρυμάτων αυτών στις αρχές του Αυγούστου. Η σχετική τροπολογία, η οποία συμπεριλήφθηκε στο νόμο του υπουργείου Παιδείας που ψηφίστηκε από τη Βουλή και αφορούσε το νόμο-πλαίσιο για τα ελληνικά ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα, ουσιαστικά ανοίγει το δρόμο για την ταχεία και χωρίς προσκόμματα ακαδημαϊκή αναγνώριση των πτυχίων αυτών από τον ΔΟΑΤΑΠ, καθώς πλέον θεωρούνται πτυχία που χορηγούνται από ξένα πανεπιστημιακά ιδρύματα, ανεξάρτητα από τον τόπο όπου πραγματοποιήθηκαν οι σπουδές. Πάντως, προϋπόθεση για την αναδρομική αναγνώριση των πτυχίων είναι να προϋπάρχει σύμβαση δικαιόχρησης με το συνεργαζόμενο πανεπιστήμιο από την έναρξη της φοίτησης και ο τίτλος σπουδών να είναι ίδιος με αυτόν που χορηγεί το πανεπιστήμιο στη χώρα προέλευσής του.

Νέα τροπολογία

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση του νόμου, «τα προγράµµατα που λειτουργούν µέσω συµβάσεων δικαιόχρησης είναι προγράµµατα που έχουν εγκριθεί από άλλο εκπαιδευτικό σύστηµα, υλοποιούνται όµως στην Ελλάδα από ελληνικούς φορείς, οι οποίοι έχουν ιδρυθεί και αδειοδοτηθεί σύµφωνα µε τον ν. 3696/2008 όπως τροποποιήθηκε µε το άρθρο 45 του ν. 3848/2010 (Α΄ 71) και το άρθρο 31 του ν. 4027/2011 (Α΄ 233). Το υπουργείο Παιδείας δεν έχει αρµοδιότητα ελέγχου του αλλοδαπού προγράµµατος σπουδών και του συστήµατος που το υποστηρίζει, σύµφωνα µε την αρ. C-274/05/23.10.2008 απόφαση του ∆ικαστηρίου της Ε.Ε. (σ.σ.: ΔΕΚ), αλλά διασφαλίζει ότι αυτό ακριβώς το σύστηµα θα τηρείται και στην Ελλάδα». Υπενθυμίζεται ότι ήδη από το 2010 το υπουργείο Παιδείας είχε εκδόσει εγκύκλιο σύμφωνα με την οποία «τα επαγγελματικά προσόντα (των κατόχων τίτλων franchised) αναγνωρίζονται υπό προϋποθέσεις, ορισμένες εκ των οποίων είναι οι κατωτέρω: […] οι εκδοθέντες από Κέντρα Μεταλυκειακής Εκπαίδευσης (σ.σ.: ΚΕΜΕ) τίτλοι εκπαίδευσης να είναι οι ίδιοι με εκείνους που θα είχαν χορηγηθεί εάν η εκπαίδευση είχε πραγματοποιηθεί εξολοκλήρου στο κράτος-μέλος καταγωγής του τίτλου».

Η απόφαση του ΔΕΚ

Η απόφαση του ΔΕΚ στην οποία αναφέρεται η τροπολογία τονίζει με απολύτως ξεκάθαρο τρόπο ότι «η εκπαίδευση που παρέχεται στο πλαίσιο συµφωνιών πιστοποίησης ή δικαιόχρησης αποτελεί µέρος του εκπαιδευτικού συστήµατος του κράτους-µέλους στο οποίο ευρίσκεται το ίδρυµα που χορηγεί το δίπλωµα. Το κράτος-µέλος υποδοχής (ήτοι το κράτος-µέλος στο οποίο είναι εγκατεστηµένο το ίδρυµα που διαχειρίζεται το πρόγραµµα) δεν έχει καµία αρµοδιότητα να καθορίσει τις προϋποθέσεις της εν λόγω εκπαίδευσης. Αυτό σηµαίνει ότι οι υπηρεσίες εκπαίδευσης που παρέχονται από ΚΕΜΕ σε σύµπραξη µε ιδρύµατα που ευρίσκονται σε άλλα κράτη-µέλη, στο πλαίσιο συµφωνιών πιστοποίησης ή δικαιόχρησης, δεν αποτελούν µέρος του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήµατος και δεν είναι δυνατόν να ρυθµίζονται µε ελληνικούς νόµους». Νωρίτερα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τοποθετούμενη επί του νόμου για τα κολέγια, είχε διαπιστώσει ότι «σειρά διατάξεων περιορίζουν το δικαίωµα των ΚΕΜΕ στην Ελλάδα, καθώς και των εκπαιδευτικών ιδρυµάτων που συνεργάζονται µε αυτά και είναι εγκατεστηµένα σε άλλα κράτη-µέλη, να παρέχουν υπηρεσίες εκπαίδευσης στο πλαίσιο εκπαιδευτικών συµφωνιών δικαιόχρησης».

Καμία παρέμβαση

Στην ουσία, αυτό που λέει η απόφαση του ΔΕΚ και που η τροπολογία του υπουργείου Παιδείας ενσωματώνει στο εθνικό δίκαιο είναι ότι η ελληνική πολιτεία δεν μπορεί να ασκήσει τον παραμικρό έλεγχο –ούτε να θέσει προϋποθέσεις, όπως, για παράδειγμα, οι σπουδές να πραγματοποιούνται στο κράτος-μέλος όπου έχει την έδρα του το πανεπιστημιακό ίδρυμα– στην εκπαιδευτική λειτουργία των κολεγίων. Κατά συνέπεια, δεν μπορεί να αρνείται να αναγνωρίσει επαγγελματικά και ακαδημαϊκά τα πτυχία που χορηγούνται από ευρωπαϊκά πανεπιστήμια και είναι αναγνωρισμένα στη χώρα προέλευσης του ιδρύματος, ανεξάρτητα αν οι σπουδές πραγματοποιήθηκαν στη χώρα αυτή ή σε ελληνικό κολέγιο που συνεργάζεται μέσω δικαιόχρησης με το ευρωπαϊκό πανεπιστημιακό ίδρυμα. Πλέον, η πρωτοβουλία περνά στον ΔΟΑΤΑΠ, ο οποίος θα πρέπει να αποδεχτεί το νέο περιβάλλον που δημιουργεί η τροπολογία αυτή και να αναγνωρίζει τα πτυχία αυτά, όπως κάνει και με οποιονδήποτε άλλο τίτλο σπουδών που προέρχεται από πανεπιστήμια χωρών-μελών της Ε.Ε.

«Άλλο αδειοδότηση

και άλλο αναγνώριση»

Η «F.S.» επικοινώνησε με τον κ. Εμμ. Aμαργιανάκη, πρόεδρο του γαλλικού κολεγίου IdEF που συνεργάζεται με το γαλλικό πανεπιστήμιο Paris 13 της Σορβόνης, του οποίου η προσφυγή στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή είχε ως αποτέλεσμα τις ανωτέρω εξελίξεις. Ο κ. Αμαργιανάκης επισήμανε ότι το κολέγιο IdEF, παρά τις νομικές αντιρρήσεις που είχε εκφράσει, τήρησε επακριβώς το νόμο και καλεσε τις αρμόδιες διοικητικές αρχές «να επικαιροποιήσουν τις πληροφορίες που παρέχουν στους ενδιαφερόµενους, αναφέροντας σαφώς ότι τα πτυχία που απονέµει το γαλλικό πανεπιστήµιο Paris 13 µετά από φοίτηση στο γαλλικό κολέγιο IdEF είναι αναγνωρισµένα, διότι η παρεχόµενη εκπαίδευση δεν αποτελεί μέρος του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος, αλλά του γαλλικού εκπαιδευτικού συστήματος». Επισήμανε δε ότι «κάθε άλλη ενηµέρωση που αφορά τα πτυχία του πανεπιστημίου Paris 13 με φοίτηση στην Ελλάδα είναι από ελλιπής έως παραπλανητική». Επίσης ανέφερε ότι στην επόμενη περίοδο θα ξεκαθαριστεί το θέμα της «αδειοδότησης κολεγίων» και της «αναγνώρισης πτυχίων» και ότι «όλα τα αδειοδοτημένα κολέγια θα πρέπει να ενημερώσουν τους υποψήφιους φοιτητές υπεύθυνα, ανακοινώνοντας ποια από τα προγράμματά τους οδηγούν σε απόκτηση πτυχίων που ήδη έχουν αναγνωριστεί επίσημα και στην Ελλάδα».

.citypress.gr