Σύμφωνα με το Δελτίο Εργατικής νομοθεσιας εν όψει της απειλής εξαπλώσεως και στην Ελλάδα του κορωνοϊού και της ενδεχoμένης θέσεως εις εφαρμογήν των δυνατοτήτων που δίδονται με την από 25.2.2020 Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου (ΦΕΚ 42/Α΄/25.2.2020), ανακύπτουν ερωτήματα, στα οποία επιχειρούμε να απαντήσουμε κατωτέρω:
1. Από πλευράς μισθωτών. Εάν ο μισθωτός (λειτουργούσης επιχειρήσεως) νοσήση, απέχει από την εργασία του έχοντας το δικαίωμα να λάβη τις αποδοχές του μέχρι ενός μηνός αν έχη συμπληρώσει έτος υπηρεσίας ή μέχρι ενός 15θημέρου αν έχη συμπληρώσει 10ήμερο στον εργοδότη αλλά όχι και έτος υπηρεσίας. Ταύτα κατά τις διατάξεις των άρθρων 657 και 658 ΑΚ, περί αποχής εκ της εργασίας για σπουδαίο λόγο μη οφειλόμενο σε υπαιτιότητα του μισθωτού (ανυπαίτιο κώλυμα).
2. Από πλευράς εργοδότου. Αν η επιχείρηση κλείση κατόπιν διαταγής της Αρχής, εφαρμοστέο είναι το άρθρο 656 ΑΚ, σύμφωνα με το οποίο ο εργαζόμενος δικαιούται να ζητήση τον μισθό του όταν η αποδοχή της εργασίας είναι αδύνατη για λόγους που αφορούν τον εργοδότη αλλά δεν οφείλονται σε ανωτέρα βία. Αντιθέτως δεν δικαιούται αποδοχών αν ο λόγος οφείλεται σε ανωτέρα βία.
Ανωτέρα βία θεωρείται κάθε τυχηρόν γεγονός, στην συγκεκριμένη περίπτωση απρόβλεπτο, το οποίο ήταν αδύνατον να αποτραπή ακόμη και με μέτρα άκρας επιμελείας και συνέσεως.
Εν προκειμένω ο κορωνοϊός και η απειλή διαδόσεώς του συνιστά γεγονός ανωτέρας βίας, το οποίο απαλλάσσει κατά το άρθρο 656 ΑΚ τον εργοδότη που δεν μπορεί να απασχολήση τους μισθωτούς του, από την καταβολή αποδοχών σ’ αυτούς.
