Το σχέδιο ΑΘΗΝΑ, πέρα από ό, τι προβλέπει για τα ΤΕΙ, προβλέπει και τη συγχώνευση τεσσάρων Τμημάτων του ΑΠΘ και πέντε Τμημάτων του ΕΚΠΑ. Πρόκειται για τα τμήματα Αγγλικής Γλώσσας και φιλολογίας, Γερμανικής Γλώσσας και φιλολογίας, Γαλλικής Γλώσσας και φιλολογίας, Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας (στην περίπτωση του ΑΠΘ) και όλα τα αντίστοιχα μαζί με το Ισπανικής Γλώσσας και φιλολογίας (στην περίπτωση του ΕΚΠΑ).

Προβλέπεται η δημιουργία δυο τμημάτων δηλαδή σε όλη την Ελλάδα, τα οποία θα ασχολούνται ταυτόχρονα και εντελώς επιφανειακά με τη γλωσσολογική μελέτη της κάθε γλώσσας, την μελέτη της λογοτεχνίας, και της πολιτισμικής παράδοσης που σχετίζεται με την κάθε γλώσσα.

Τα αποτελέσματα της αναδιάρθρωσης αυτής φέρνουν σοβαρά προβλήματα στα τμήματα αυτά.

Πρώτον, υπονομεύεται η αξία του πτυχίου που θα δίνουν καθιστώντας του πτυχιούχους όχι εξειδικευμένους φιλολόγους, αλλά επαρκειούχους στις γλώσσες, όπως θα έκανε και ένα φροντιστήριο. Η ελλιπής κατάρτιση αυτομάτως αποκλείει τους αποφοίτους από τη συμμετοχή σε αξιόλογα μεταπτυχιακά προγράμματα στο εξωτερικό που θα διεκδικούν μεταπτυχιακό με πτυχίο σε Τμήμα που θα έχει καταργηθεί.

Δεύτερον, τα εν λόγω τμήματα δεν έχουν κοινό γνωστικό Αντικείμενο. Συγκεκριμένα για το ΑΠΘ, από το δεύτερο έτος, ήδη τα μαθήματα αφορούν αποκλειστικά και μόνο την εκάστοτε γλώσσα και φιλολογία, οπότε δεν μπορούν να συμπτυχθούν αναμεταξύ τους στο νέο τμήμα. Είτε πρόκειται για λογοτεχνία και πολιτισμό, είτε πρόκειται για γλωσσολογία, το αντικείμενο στα υπάρχοντα τμήματα είναι εντελώς διαφορετικό, καθώς λ.χ. η γαλλική επανάσταση είχε διαφορετική επίδραση στη Γαλλία, την Αμερική, την Γερμανία, την Αγγλία και την Ιταλία, ενώ αντίστοιχα, από γλωσσολογικής απόψεως, η φωνητική στις γλώσσες αυτές είναι εντελώς διαφορετική (γνώσεις φωνητικής είναι απαραίτητες για την διδασκαλία της προφοράς.

Τρίτον, το θέμα της γλώσσας στην οποία γίνονται τα μαθήματα είναι κομβικό. Οι φοιτητές δεν μαθαίνουν την ξένη γλώσσα στη σχολή, αλλά τη γνωρίζουν ήδη όταν εισάγονται. Τα εισαγωγικά μαθήματα (πχ εισαγωγή στην ποίηση, ιστορία της μετάφρασης) που προσφέρουν είναι τα μόνα που δεν είναι ειδικευμένα στη μελέτη της γλώσσας ή της λογοτεχνίας. Ωστόσο αυτά έχουν ως κύριο -αν όχι μόνο- λόγο ύπαρξης την απόκτηση της επιστημονικής ορολογίας στην εκάστοτε γλώσσα.

Εφόσον θα υπάρχει πλέον ένα Τμήμα αντί για τέσσερα, επόμενο είναι να μειωθεί η χρηματοδότηση και να συρρικνωθεί το πρόγραμμα σπουδών, γιατί θα είναι αδύνατο να συμπεριληφθούν στο πρόγραμμα σπουδών του νέου Τμήματος όλα τα μαθήματα που αυτή τη στιγμή προβλέπονται από τους τέσσερις οδηγούς σπουδών. Σε βάθος χρόνου, εφόσον συρρικνωθεί το πρόγραμμα σπουδών και ο αριθμός των εισακτέων, τα 92 μέλη ΔΕΠ του θα θεωρηθεί πως υπερκαλύπτουν τις ανάγκες του νέου τμήματος, και θα οδηγηθούν σε απόλυση ή μετακίνηση σε άλλα τμήματα, επίσης εκτός του αντικειμένου τους.

Είναι φανερό πως ένα τμήμα στο οποίο μελετώνται ταυτόχρονα οι τέσσερις γλώσσες, ειδικά στην μνημονιακή Ελλάδα του 2013, θα έχει πολύ υποβαθμισμένη ποιότητα σπουδών, καθώς δεν είναι δυνατόν να μελετηθούν ταυτόχρονα γλωσσολογικά, λογοτεχνικά, και πολιτισμικά τέσσερις ή πέντε διαφορετικές γλώσσες.

Καλούμε, ως Σύλλογος Φοιτητών Αγγλικής ΑΠΘ, την τοπική κοινωνία, γονείς καθηγητές και μαθητές να μας βοηθήσουμε να κρατήσουμε υψηλό το επίπεδο των σπουδών μας.