Άρθρο 6:
Θέματα Ιδιωτικών Σχολείων, Φροντιστηρίων Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και Κέντρων Ξένων Γλωσσών
1. Απαγορεύεται η λειτουργία εσωτερικών φροντιστηρίων και κέντρων ξένων γλωσσών στα ιδιωτικά σχολεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Δεν κατανοούμε σε τι εξυπηρετεί αυτή η απαγόρευση. Εξ αιτίας της θα χαθούν 1.000-2.000 θέσεις εργασίας στα ιδιωτικά σχολεία και όχι μόνο εκπαιδευτικών αλλά και λοιπού προσωπικού. Θα ζημιωθούν οι μαθητές των ιδιωτικών σχολείων που θα χάσουν αυτή την αναγκαία υποστήριξη από τα σχολεία τους και θα δυσαρεστηθούν πολύ και οι γονείς των μαθητών, οι οποίοι εξυπηρετούνταν απόλυτα από την προσφορά των υπηρεσιών αυτών στα παιδιά τους μέσα στο χώρο του σχολείου τους και μάλιστα τις περισσότερες φορές χωρίς να χρεώνονται επιπλέον για αυτές, οδηγούνται στα ιδιαίτερα μαθήματα.
9. Επανέρχονται σε ισχύ τα άρθρα 30 και 33 του νόμου 682/77 και η παράγραφος 1 του άρθρου 11 του νόμου 1351/83. Στην παράγραφο 1 του άρθρου 36 του ν. 682/77 προστίθεται η φράση: «Με Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας μπορούν να συνομολογηθούν βελτιωμένοι όροι αμοιβής και εργασίας για τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς».
Η υπό θέσπιση προσθήκη έχει κριθεί αντισυνταγματική από την ολομέλεια του Αρείου Πάγου, ενώ αντίστοιχα έχουν γνωμοδοτήσει ο κ. Β. Σκουρής, Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, το ΝΣΚ, και οι καθηγητές εργατολόγοι Γ. Λεβέντης και Ι. Ληξουριώτης. Τα ιδιωτικά σχολεία δεν έχουν αντίρρηση να έχουν ΣΣΕ με τους ιδ. Εκπαιδευτικούς. Για να γίνει όμως αυτό πρέπει να προηγούνται ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις. Με το Ν.682/77 σε ισχύ, που καθορίζει ότι οι ιδ. Εκπαιδευτικοί λαμβάνουν τις, βάσει νόμου, αποδοχές και τις εκάστοτε αυξήσεις των ομοιοβάθμων τους του δημοσίου, ελεύθερες διαπραγματεύσεις δεν μπορούν να συνυπάρξουν. Οι ιδ. εκπαιδευτικοί πρέπει να αποφασίσουν αν θέλουν το «όπως και στο δημόσιο» ή ΣΣΕ και τα δύο μαζί δεν γίνεται είναι αντισυνταγματικό.(διπλό σύστημα νομίμων όρων αμοιβής).
Από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου καταργείται η Παράγραφος Ζ του Άρθρου Πρώτου του Κεφαλαίου Α του Ν.4254/2014 (Α’ 85) καθώς και οι Παράγραφοι 15 και 16 του Άρθρου 47 του Ν. 3848/2010 (Α’ 71).
Με τις διατάξεις αυτές επανέρχεται ουσιαστικά η μονιμότητα των ιδ. Εκπαιδευτικών στα ιδιωτικά σχολεία, όπως έχει επιβεβληθεί στο ΣτΕ. Με βάση τις διατάξεις αυτές η μόνη περίπτωση να απολυθεί ιδ. Εκπαιδευτικός με σύμβαση αορίστου χρόνου, είναι να δημιουργήσει αποδεδειγμένα κλίμα δυσαρμονίας στο ιδιωτικό σχολείο και αφού πρώτα μια τριμελής επιτροπή αποτελούμενη από ένα πάρεδρο του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου (Π.Ι.), ένα συνδικαλιστή της ΟΙΕΛΕ και έναν εκπρόσωπο των ιδιωτικών σχολείων διαπιστώσει την ύπαρξη κλίματος δυσαρμονίας. Να σημειωθεί ότι το Π.Ι. έχει καταργηθεί δια νόμου και συνεπώς παρόμοια επιτροπή δεν μπορεί να συσταθεί! Αλλά και αν ακόμη συσταθεί με άλλον εκπρόσωπο του Δημοσίου (σε αντικατάσταση του Π.Ι.), στην τριμελή επιτροπή η ΟΙΕΛΕ έχει την δυνατότητα να μπλοκάρει την όλη διαδικασία εάν το επιθυμεί, επιτρέποντας έτσι τη δυνατότητα ύποπτων συναλλαγών. Τέτοια απόλυτη προστασία εργαζομένου στον ιδιωτικό τομέα δεν υπάρχει πουθενά στον κόσμο. Δεν κατανοούμε την αναγκαιότητα μιας τέτοιας διάταξης, δεδομένου ότι με ελεύθερες τις απολύσεις τα τελευταία 2 χρόνια, τα ιδιωτικά σχολεία αποδεδειγμένα πραγματοποίησαν ελάχιστες απολύσεις.
10. Η νομιμότητα και η καταχρηστικότητα των καταγγελιών των συμβάσεων εργασίας αορίστου χρόνου ιδιωτικών εκπαιδευτικών που έλαβαν χώρα κατά τη διάρκεια του διδακτικού έτους 2014-15, θα εξεταστούν από τα κατά περίπτωση αρμόδια υπηρεσιακά συμβούλια.
Η διάταξη αυτή που επιβάλλει την μονιμότητα αναδρομικά, πιθανότατα είναι και αντισυνταγματική.
Σε σχέση με την εκδοθείσα ΥΑ Φ8/53470/Δ2/1-4-2015 οι αντιρρήσεις μας έχουν ως εξής:
1. Πρέπει πρώτα απ’ όλα η ΥΑ να αναφέρει ρητά ότι όλες αυτές οι δράσεις υλοποιούνται κατόπιν πρότασης του ιδιοκτήτη. Είναι εντελώς παράλογο αυτός που θα χρηματοδοτήσει τις δράσεις αυτές να μην έχει λόγο για το ποιες δράσεις μπορούν να υλοποιηθούν και πώς.
2. Πολλές από τις δράσεις που υλοποιούν τα ιδιωτικά σχολεία δεν μπορούν να γίνουν από εργαζομένους ειδικοτήτων που έχουν δικαίωμα διορισμού στην δ/βάθμια εκπαίδευση. Τέτοιες δράσεις αποτελούν για παράδειγμα το εργαστήρι κινηματογράφου, φωτογραφίας, μπαλέτο, σύγχρονος χορός και πολλές άλλες. Τι θα γίνει με όλες αυτές τις δράσεις θα τις καταργήσουμε γιατί δεν μπορούμε να διορίσουμε τους αντίστοιχους εκπαιδευτές;
3. Κάποιες δράσεις έχουν αυστηρά περιορισμένη χρονική διάρκεια μέσα στο διδακτικό έτος. Για παράδειγμα η προετοιμασία των παιδιών για τους μαθηματικούς διαγωνισμούς της ΕΜΕ ξεκινά τον Σεπτέμβριο και λήγει τέλη Οκτωβρίου αρχές Νοεμβρίου, οπότε λαμβάνει χώρα ο διαγωνισμός. Άλλη περίπτωση είναι η προετοιμασία μιας γιορτής των Χριστουγέννων, που προφανώς θα λήξει τον Δεκέμβριο. Τι θα γίνει σε αυτές τις περιπτώσεις, ο εμπλεκόμενος εκπαιδευτικός θα πρέπει για προσφορά εργασίας 2-3 μηνών να πληρωθεί επί δωδεκάμηνο; Αν ναι απλά δεν θα μπορούν για οικονομικούς λόγους να γίνονται όλες αυτές οι δράσεις προς ζημία τόσο των μαθητών όσο και των εμπλεκομένων εκπαιδευτικών.
4. Πολλές δράσεις δεν είναι γνωστές από το καλοκαίρι και δεν μπορούν να προγραμματιστούν ως την έναρξη των μαθημάτων που ορίζει η ΥΑ. Τέτοιες για παράδειγμα είναι δράσεις που αφορούν μαθητικούς διαγωνισμούς που εξαγγέλλονται από τους αντίστοιχους φορείς, περιλαμβανομένου του Υπουργείου Παιδείας στη διάρκεια της σχολικής χρονιάς, διασχολικές δράσεις που συμφωνούνται ανάμεσα σε ομάδα σχολείων μεσούντος του διδακτικού έτους, ευρωπαϊκά προγράμματα στα οποία η έγκριση συμμετοχής δίνεται στα σχολεία μέσα στο σχολικό έτος και πολλές άλλες. Τι θα γίνει με όλες αυτές, θα τις καταργήσουμε γιατί δεν μπορούν να προγραμματιστούν ως τις 11/9, οπότε ξεκινούν τα μαθήματα;
Όλοι αυτοί οι περιορισμοί που επιβάλλει η νέα ΥΑ (οργανωτικοί, χρονικοί και οικονομικοί) δημιουργούν επίσης άνιση και δυσμενή μεταχείριση μεταξύ των ιδιωτικών και των δημοσίων σχολείων, καθώς και μεταξύ των ιδιωτικών και δημοσίων εκπαιδευτικών:
Στο δημόσιο σχολείο δεν υπάρχει κανένας περιορισμός όταν ένας εκπαιδευτικός ή περισσότεροι θέλουν να υλοποιήσουν μια δράση. Επίσης στο δημόσιο σχολείο ο σύλλογος γονέων μπορεί να προσλάβει εκπαιδευτές χωρίς κανένα έλεγχο για να υλοποιήσει εκτός του βασικού σχολικού προγράμματος δράσεις μέσα στο σχολείο.
Η εν λόγω ΥΑ προβλέπει την έκδοση διοριστηρίου εγγράφου προς τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς για ώρες και δράσεις που δεν προβλέπονται από το υποχρεωτικό αναλυτικό πρόγραμμα. Διοριστήριο για παρόμοιες ώρες δεν ισχύει για τους δημόσιους εκπαιδευτικούς.
Σύμφωνα με ανακοίνωση της ΟΙΕΛΕ, οι ώρες αυτές θα θεωρούνται «ισοδύναμες με τις άλλες ώρες διδασκαλίας, [και] επομένως [θα] συμπεριλαμβάνονται στον υπολογισμό των ωρών του διοριστηρίου και [θα] μετρούν για την προϋπηρεσία». Η ρύθμιση αυτή εισάγει από το παράθυρο την επιλεκτικά άνιση μεταχείριση μεταξύ των δημοσίων και ιδιωτικών εκπαιδευτικών σε βάρος των πρώτων.
Κλείνοντας τα ιδιωτικά σχολεία δεν κατανοούν, πώς μια δημοκρατική κυβέρνηση προχωράει τόσο βιαστικά σε τόσο σοβαρές νομοθετικές ρυθμίσεις, χωρίς να έχει προηγηθεί ούτε καν στοιχειώδης διάλογος με τους εμπλεκόμενους φορείς, χωρίς καν οι αρμόδιοι υπουργοί να έχουν δει έστω μια φορά τους εκπροσώπους του συνδέσμου μας.
