O Οκτώβριος είναι ο μήνας που κάθε χρόνο η τοπική Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, εφαρμόζοντας το νόμο του Υπουργείου Παιδείας, καλεί τα Κέντρα Ξένων Γλωσσών να ανανεώσουν την Άδεια Ίδρυσής τους. Η αίτηση για την ανανέωση στην υπηρεσία πρέπει να συνοδεύεται από φωτοαντίγραφο της Άδειας Ίδρυσης, φωτοαντίγραφο της Αστυνομικής Ταυτότητας του ιδιοκτήτη Κ.Ξ.Γ., αντίγραφο Ποινικού Μητρώου, Διπλότυπο είσπραξης ΚΑΕ 3444 των 60 ευρώ και Παράβολο 1 ευρώ υπέρ Δημοσίου.

Τον Απρίλιο δε, εκπρόσωπος της Διεύθυνσης Β-βάθμιας Εκπαίδευσης, συνήθως κάποιος διευθυντής σχολείου, επισκέπτεται τα Κ.Ξ.Γ. όπου ελέγχει τις Άδειες Διδασκαλίας των διδασκόντων, τις πρωτότυπες Άδειες Ίδρυσης και Λειτουργίας του Κέντρου, τις αίθουσες για να επιβεβαιώσει την καταλληλότητά τους ή να διαπιστώσει τυχόν μεταβολές, τον φωτισμό, τα μέτρα πυρασφάλειας, το μητρώο μαθητών, τα εποπτικά μέσα που χρησιμοποιούνται, το ωρολόγιο πρόγραμμα...Μετά τον έλεγχο, συντάσσεται μια έκθεση-αναφορά που στέλνεται στο αρμόδιο γραφείο.

Αυτά συμβαίνουν στα επίσημα αδειοδοτημένα Κέντρα Ξένων Γλωσσών ανά την επικράτεια. Διασφαλίζεται με τον τρόπο αυτό από την πολιτεία η νομιμότητα του ιδιοκτήτη Κ.Ξ.Γ. και του χώρου του. Διασφαλίζεται με τον τρόπο αυτό το υγιές και υγιεινό περιβάλλον που φοιτεί ο μαθητής.

Ποιά είναι λοιπόν η ευθύνη και η σοβαρότητα εκείνων που αγνοούν όλη την παραπάνω διαδικασία επιδεικτικά πολλές φορές και αποφασίζουν να επιλέξουν την κουζίνα του σπιτιού τους ή το δωμάτιο του παιδιού για τη φοίτησή του και την εκμάθηση της ξένης γλώσσας; Μήπως θεωρούν ότι τα παιδιά τους δεν πρέπει να χάνουν χρόνο από τις άλλες τους δραστηριότητες πχ το τέννις ή το ποδόσφαιρο; Μα αυτά είναι ομαδικά αθλήματα... Όταν ένα παιδί κάνει αθλητισμό, χορό ή άλλες δραστηριότητες πρέπει να μετακινηθεί στο γυμναστήριο, στο γήπεδο, στη σχολή χορού και αυτό θεωρείται δεδομένο. Και αυτοί οι χώροι έχουν επίσης ελεγχθεί πριν οι εργαζόμενοι εκεί ή οι ιδιοκτήτες τους αποκτήσουν το δικαίωμα τα προπονούν ή να διδάσκουν. Κανένας λογικός άνθρωπος δεν θα καλούσε έναν προπονητή ποδοσφαίρου, το δάσκαλο παραδοσιακών χορών ή μια μπαλαρίνα για ιδιαίτερα μαθήματα στο σαλόνι του σπιτιού του.

Ας σκεφθούμε λίγο πόσα από τα άτομα που γνωρίζουμε και φοιτούν σε πανεπιστήμια, εργάζονται στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό χρησιμοποίησαν ένα μετάλλιο που κέρδισαν σε κάποιο σπορ ή το αναμνηστικό δίπλωμα που έλαβαν σε κάποια εκδήλωση ή φεστιβάλ στο βιογραφικό τους και αυτό υπολογίστηκε ως προσόν... Δυστυχώς κανένα. Πόσα από τα άτομα που γνωρίζουμε παρουσίασαν ένα πλήρες βιογραφικό με τίτλους γλωσσομάθειας και ξεχώρισαν; Όλα. Με ποιο σκεπτικό λοιπόν οι γονείς υποβιβάζουν την εκμάθηση της ξένης γλώσσας, ενός τόσο σημαντικού προσόντος, στις δυο ωρίτσες που θα έρθει η κοπελίτσα, της οποίας ούτε το επίθετο ούτε τα προσόντα γνωρίζουν, στο σπίτι και θα κάνουν το μάθημα σιγά για να μη ξυπνήσουν το μπαμπά, σε μια κουζίνα που θα μυρίζει ψάρι ή μπρόκολο, και το παιδί θα φοράει τις πυτζάμες του;

Σύλλογος Ιδιοκτητών Κέντρων Ξένων Γλωσσών Άρτας