Της Σοφίας Χριστοφορίδου

[email protected]

Σε αυτό το ιδιότυπο «τεστ» συμμετείχαν μεταπτυχιακοί φοιτητές από το Αριστοτέλειο, το Δημοκρίτειο, το Διεθνές Πανεπιστήμιο και το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, στο πλαίσιο της εκδήλωσης με τίτλο «Βήμα μεταπτυχιακού φοιτητή», που διοργάνωσε η τσιμεντοβιομηχανία «Τιτάν». Το αποτέλεσμα; Ενδεικτικό της αλλαγής που συντελείται στα αξιακά πρότυπα των νέων ανθρώπων ανώτερης εκπαίδευσης.

Η εκδήλωση τής «Τιτάν» διοργανώνεται κάθε χρόνο, τα τελευταία επτά χρόνια. Ο στόχος της; Να δοθεί η ευκαιρία σε μεταπτυχιακούς φοιτητές να ανταλλάξουν σκέψεις και προβληματισμούς με εκπροσώπους της ακαδημαϊκής και της επιχειρηματικής κοινότητας, «επειδή», όπως σημείωσε ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας, κ. Δημήτρης Παπαλεξόπουλος, «κατά κανόνα, οι απόφοιτοι των πανεπιστημίων έχουν εξαιρετική θεωρητική κατάρτιση, η οποία όμως συχνά δεν αντιστοιχεί σε αυτό που θέλουν οι επιχειρήσεις».

«Δώστε μας ευκαιρίες»

«Στο πανεπιστήμιο μαθαίνεις μοντέλα. Για τον εργοδότη, ένα πτυχίο σημαίνει πιθανότητα γνώσης, όχι εργαλείο επίλυσης ενός προβλήματος. Έτσι κι αλλιώς, με τον ρυθμό προόδου της τεχνολογίας, σε δύο χρόνια όσα ξέρουμε σήμερα θα έχουν ξεπεραστεί… Επομένως, οι επιχειρήσεις αναζητούν άτομα με ικανότητα να μαθαίνουν» σχολίασε ο κ. Στάθης Κασδερίδης, διευθύνων σύμβουλος της «Novocaptis» και επισκέπτης καθηγητής στο Διεθνές Πανεπιστήμιο.

«Όταν οι σπουδές τελειώνουν, αρχίζει η επιμόρφωση. Στην Ελλάδα, οι επιχειρήσεις αναζητούν ‘μπαλαντέρ’, όχι ειδικούς -γι’ αυτό, φροντίστε ο δρόμος που θα πάρετε να έχει πολλά σταυροδρόμια» συμβουλεύει από την πλευρά του ο κ. Φίλιππος Παπαδόπουλος, ακαδημαϊκός διευθυντής του Κολλεγίου «Περρωτής» της Αμερικανικής Γεωργικής Σχολής.

Η συζήτηση μεταξύ φοιτητών και επιχειρηματιών δεν περιορίστηκε σε νουθεσίες και αβρότητες: «Έρχονται νέα παιδιά και δεν μπορούν να συντάξουν μία αναφορά. Κυριαρχεί η αντιμετώπιση τού ‘στο περίπου’. Μας παίρνει πολύ χρόνο για να αποκτήσουν νοοτροπία τελειότητας» σχολιάζει ο κ. Ανδρέας Ανδρεάδης, πρόεδρος του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Τουρισμού Ελλάδας και διευθύνων σύμβουλος της «Σάνη» ΑΕ.

«Μας ζητούν στα 25 μας να έχουμε δύο μεταπτυχιακά και πέντε χρόνια προϋπηρεσία. Πώς μπορούν να γίνουν ταυτόχρονα και τα δύο; Αν δεν μας δώσουν μια ευκαιρία, πώς θα αποκτήσουμε προϋπηρεσία;» διερωτάται μια μεταπτυχιακή φοιτήτρια. «Να τους το πείτε καταπρόσωπα: οι επιχειρηματίες δεν μετράνε τόσο τα πτυχία όσο το πόσο ‘πονάτε’ τη δουλειά» απαντά ο κ. Κώστας Αποστολίδης, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της «Raycap», προτρέποντας τους νέους να κάνουν ένα ξεκίνημα, ακόμη και αν ξεκινήσουν από χαμηλά.

«Έχουμε ιδέες. Κεφάλαια δεν έχουμε να τις υλοποιήσουμε -και όσοι έχουν κεφάλαια, δεν εμπιστεύονται τους νέους…» λέει ένας μεταπτυχιακός φοιτητής στον κλάδο των logistics. «Μην πετάτε τη μπάλα έξω από το δικό σας γήπεδο. Με το πάθος που έχετε, ως νέοι, μπορείτε να πείσετε ανθρώπους εκτός τραπεζών να σας χρηματοδοτήσουν» απαντά ο κ. Αποστολίδης. «Μην ακολουθείτε τη λογική της ευκολίας», τούς προτρέπει ο κ. Ανδρεάδης. «Η επιτυχία θέλει κόπο και αγώνα. Αν δεν σας δίνονται ευκαιρίες στην Ελλάδα, δοκιμάστε τις δυνάμεις σας στο εξωτερικό. Εκεί θα βρεθείτε αντιμέτωποι με τον πραγματικό ανταγωνισμό και θα αποκτήσετε μια δεξιότητα απαραίτητη για το επιχειρείν», προσθέτει.

«Πότε πρόλαβα να κάνω τόσα λάθη;»

Όταν η συζήτηση στρέφεται στις ελληνικές κακοδαιμονίες, εξαιτίας των οποίων η χώρα βρέθηκε στο χείλος της χρεοκοπίας, ένας 23χρονος φοιτητής αναρωτιέται: «Πότε πρόλαβα να κάνω τόσα λάθη; Γιατί όλοι οι φίλοι και οι συμφοιτητές μου είναι άνεργοι;». Για να συμπληρώσει ένας συνομήλικός του: «Έκανα τόση προσπάθεια για να σπουδάσω. Πώς να ζήσω με 400 ευρώ; Να δουλεύω χωρίς ένσημα; Να δουλεύω χωρίς να πληρώνομαι;».

«Έχετε δίκιο να κατηγορείτε την προηγούμενη γενιά. Όμως, δεν λύνεται το πρόβλημα ψάχνοντας ενόχους ή κατηγορώντας ο ένας τον άλλον. Μόνοι σας θα σταθείτε στα πόδια σας, με τις δικές σας δυνάμεις!» σχολιάζει ο κ. Ανδρεάδης.

«Η ανεργία είναι δεδομένη, όπως και η εργασία με μισθούς που μοιάζουν με βοηθήματα», προσθέτει ο κ. Χαράλαμπος Μακρυνιώτης, senior engagement manager της «McΚinsey», συμφωνώντας ότι προτιμότερο από την αναζήτηση ευθυνών είναι «το προσωπικό χτίσιμο το προϊόντος ‘εγώ’. Αυτό έχετε για να ‘πουλήσετε’ προς τα έξω».

«Τι μας ζητάτε; Κανείς δεν ήρθε στο πανεπιστήμιο να μας πει τι μας ζητούν οι επιχειρήσεις» αναφέρει ένας υποψήφιος διδάκτορας Γεωλογίας, για να ακούσει την ερώτησή του αντεστραμμένη από τον κ. Αποστολίδη: «Τι μας δίνετε; Τι μπορείτε να κάνετε εσείς για εμάς; Ελάτε να μας πείσετε με την αξία σας».

Η Ελλάδα 10 χρόνια μπροστά

Η Ελλάδα έχει μεγάλες δυνατότητες. Το φανερώνουν τα στοιχεία της μελέτης «Η Ελλάδα 10 χρόνια μπροστά», που εκπόνησε η «McKinsey» για τον Σύνδεσμο Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (ΣΕΒ), η οποία παρουσιάστηκε σε αδρές γραμμές στο 7ο «Βήμα μεταπτυχιακού φοιτητή».

Σύμφωνα με τη «McKinsey», το 2021 η χώρα μας μπορεί να αυξήσει το ακαθάριστο εθνικό προϊόν της κατά 55 δισ. ευρώ και να δημιουργήσει άλλες 500.000 θέσεις εργασίας, αναπτύσσοντας κατά κύριο λόγο τον τουρισμό, τον ενεργειακό τομέα, το διαμετακομιστικό εμπόριο και αναδυόμενους τομείς επιχειρηματικότητας, όπως η βιομηχανία γενοσήμων.

«Αν καταφέρουμε να αυξήσουμε τους ρώσους επισκέπτες από το 0,7% στο 1%-2%, θα προσθέσουμε 1-2 δισ. ευρώ στο ΑΕΠ μας. Η Ελλάδα είναι ο πρώτος προορισμός σε επισκέπτες κρουαζιέρας. Οι μισοί επιβάτες να αποβιβάζονταν στα ελληνικά νησιά, θα προσθέταμε άλλο 1 δισ. στο ΑΕΠ μας. Η χώρα μας διαθέτει τη μεγαλύτερη ακτογραμμή, αλλά τη μικρότερη αναλογία σε μαρίνες σκαφών -δύο ανά 1.000 χλμ., όταν η Κροατία έχει δέκα. Αν βελτιώσουμε αυτή την αναλογία, αν επενδύσουμε στην εξοχική κατοικία κι αν στοχεύσουμε σε τουρισμό υψηλού επιπέδου, πολλά θα αλλάξουν» εκτιμά ο κ. Χαράλαμπος Μακρυνιώτης, senior engagement manager της «McKinsey».

Ένας τομέας στον οποίον η Ελλάδα έχει μεγάλες δυνατότητες είναι τα αγροδιατροφικά προϊόντα -μόνο που δεν φαίνεται να τα αξιοποιεί: «Σήμερα, στις ΗΠΑ το υπ’ αριθμόν ‘ένα’ προϊόν είναι το ‘ελληνικό γιαούρτι’. Όμως, το πρώτο σε πωλήσεις είναι το ‘Chobani greek yogurt’, ένα γιαούρτι τουρκικής προέλευσης. Η φέτα είναι προϊόν Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης, η ελληνική φέτα ωστόσο καλύπτει μόλις το 28% της αγοράς φέτας. Το 60% του ελληνικού λαδιού εξάγεται χύμα στην Ιταλία προς 2,10 ευρώ το λίτρο και, αφού τυποποιηθεί, επανεξάγεται ως ιταλικό προς 3,10 ευρώ το λίτρο», είναι μερικά από τα σχόλια του εκπροσώπου της «McKinsey».

http://www.makthes.gr

kathigitis.org