ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ιδιοκτητών Κέντρων Ξένων Γλωσσών Π.Ο.Ι.Κ.Ξ.Γ. – PALSO:
Κύριε Πρόεδρε, θα πρέπει να πω και εγώ ότι είναι η πρώτη φορά που προσκλήθηκα. Τα έγγραφα στο Υπουργείο, τόσο διαμαρτυρίας, τόσο καταγγελιών όσο και εποικοδομητικών προτάσεων είμαι βέβαιος ότι είναι ένα βουναλάκι και στα περισσότερα δεν έχουμε πάρει ποτέ απάντηση. Δεν θα ήθελα να ξεκινήσω έτσι, αλλά η συζήτηση έχει επεκταθεί επί παντός επιστητού όσον αφορά στα θέματα της παιδείας.
Πολύ γρήγορα, όμως, επειδή εκτιμώ και προσπάθειες άλλων ανθρώπων θα ήθελα να πω στην αγαπητή κυρία από τη Γερμανία ότι κατάγομαι από την Αίγυπτο, εκεί γεννήθηκα, στην Αλεξάνδρεια. Το σχολείο μας ήταν θαυμάσιο, το Ελληνικό Αβερώφειο Γυμνάσιο, δωρεά του Αβέρωφ, όπου κάναμε και τα δύο προγράμματα και του ελληνικού Υπουργείου Παιδείας και του αιγυπτιακού Υπουργείου Παιδείας. Εάν δεν το κάναμε να ήταν πλήρες το πρόγραμμα του ελληνικού σχολείου δεν θα ήμουν αυτό που είμαι τώρα και για το οποίο νιώθω περήφανος. Μαθαίναμε και τέσσερις γλώσσες ταυτόχρονα.
Σας εύχομαι καλή επιτυχία, αλλά επιμένω ότι πρέπει η μόρφωση και η αγωγή που θα δώσετε στα παιδιά όσον αφορά στο ελληνικό κομμάτι να είναι πλήρης, όχι απλά για να μπορούν να καταλάβουν τον Έλληνα όταν έρθουν σαν τουρίστες. Πιστεύω ακράδαντα, είμαι ευρωπαίος πολίτης, αλλά είμαι υπερήφανος που είμαι και Έλληνας πατριώτης. Αυτή είναι η τοποθέτησή μου και εύχομαι το Υπουργείο πραγματικά να συμβάλλει και να βοηθήσει αυτούς τους ανθρώπους να μπορέσουν να ολοκληρώσουν αυτό το πολύ αξιοσέβαστο όνειρό τους και επιδίωξη.
Είπα ότι θίχτηκαν πάρα πολλά θέματα. Ένα πράγμα στο οποίο θέλω να εκφράσω μια πικρία είναι ότι έχω προθυμοποιηθεί – βέβαια πρόσφατα μας δέχτηκε ο Υπουργός και ελπίζω να τηρηθούν κάποια πράγματα που κατ’ αρχήν συμφωνήσαμε να συμμετάσχουμε σε μια επιτροπή – λυπούμαι που το λέω, διότι ενώ μπορούμε πραγματικά να προσφέρουμε στα πολύ σοβαρά θέματα που υπάρχουν στην παιδεία και στην εκπαίδευση και ειδικότερα της ξενόγλωσσης, βλέπω ότι έχει μετατεθεί το θέμα αυτή τη στιγμή.
Ισχυρίστηκε και ο αγαπητός μου ο κ. Κουρουτός ότι πάσχει για τον τρόπο με τον οποίο γίνεται η πιστοποίηση, πάσχει και για τον τρόπο που γίνεται η εκπαίδευση, όμως το βασικό θέμα είναι να μπορέσουν να διασφαλιστούν υπέρ του δέοντος, διότι είμαστε ιδιωτικές επιχειρήσεις και μάλιστα μη τυπικής εκπαίδευσης, οι εργαζόμενοι. Έχουμε παραμερίσει τα θέματα της εκπαίδευσης. Επειδή λέχθηκαν, σας λέω και καταγγέλλω, ελπίζω να με ακούν και όλοι οι βουλευτές, γιατί έχω κοινοποιήσει τις καταγγελίες σε όλες τις επιτροπές παιδείας των κομμάτων και τους τοπικούς βουλευτές σε όλη την Ελλάδα, η πιστοποίηση των ξένων γλωσσών είναι τελείως διαβλητή με απόλυτη ευθύνη της ελληνικής πολιτείας.
Ολιγωρία, αδιαφορία και διαπλοκή και όταν λέω διαπλοκή, είμαι απόλυτα βέβαιος για αυτό που λέω και αναλαμβάνω τις ευθύνες. Έχουν δοθεί πιστοποιητικά και επάρκειες, ενώ έχουμε αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας που λένε ότι είναι παράνομες, δηλαδή είναι παράνομος ο τρόπος χορήγησής τους και δεν «ίδρωσε αυτί». Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Όλοι οι φορείς από το εξωτερικό –προς ενημέρωση του κ. Κουρουτού- δηλώνουν απερίφραστα -όσοι δηλαδή έρχονται και πουλούν, γιατί πωλήσεις κάνουν, εδώ, οι άνθρωποι και δεν τους κακίζω και έχουν βρει και τους ενδιάμεσους πλασιέ- ότι για εξετάσεις που γίνονται στην Ελλάδα δεν φέρουν καμιά ευθύνη και δεν εγγυώνται για την ποιότητά τους. Η Ελληνική πολιτεία, παρότι της το έχουν πει κατ’ επανάληψη, αρνείται να κάνει αυτόν τον στοιχειώδη έλεγχο. Έχουμε καταγγείλει κατ’ επανάληψη ότι υπάρχει τεράστια φοροδιαφυγή και παίρνουν μίζες οι ιδιοκτήτες των Κέντρων Ξένων Γλωσσών –«μαύρα» χρήματα- και δεν έχει «ιδρώσει αυτί». Ούτε το ΣΔΟΕ επείγεται, ούτε κανένας.
Στο Υπουργείο Εσωτερικών, έχουμε καταγγείλει κατ’ επανάληψη ότι τα πιστοποιητικά, τα οποία δεν πληρούν τις προϋποθέσεις της αξιοπιστίας, χρησιμοποιούνται και το είπα, μάλιστα, επί λέξει και στον Υπουργό Παιδείας όταν συναντηθήκαμε, ότι χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι έσπευσαν να αγοράσουν αυτά τα πιστοποιητικά προκειμένου να πληρούν τα κριτήρια, για να μπορέσουν να παραμείνουν στις θέσεις τους και ενώ έχει καταγγελθεί, πάλι «δεν έχει ιδρώσει αυτί». Εμείς, όμως, είμαστε «τα κάτεργα», εμείς είμαστε «οι γαλέρες», εμείς φταίμε, εμείς που τα έχουμε καταγγείλει και δεν μας άκουσε κανείς.
Επειδή μίλησαν από τον Εθνικό Οργανισμό Πιστοποίησης Προσόντων και Επαγγελματικού Προσανατολισμού (Ε.Ο.Π.Π.Ε.Π.), για ποιο έλεγχο μιλά τόσο ο Ε.Ο.Π.Π.Ε.Π. όσο και το Υπουργείο Παιδείας; Πρόσφατα έκανε και δήλωση ο Υπουργός, ότι για αποκατάσταση της νομιμότητας υπάρχει νόμος, ελέγχει ο Ε.Ο.Π.Π.Ε.Π., το καταγγέλλει μετά στο ΣΔΟΕ, το καταγγέλλει στον Εισαγγελέα, το καταγγέλλει στο Υπουργείο Παιδείας προκειμένου να αποκατασταθεί η νομιμότητα. Όλο αυτό ξεκίνησε, όταν εγώ τους έστειλα έγγραφο δικό τους, στο Υπουργείο, που λέει ότι «δυστυχώς λόγω κενού του νόμου δεν μπορούμε να κλείσουμε τα παρανόμως υπάρχοντα». Είχα θέσει το ερώτημα «πείτε μου, του χρόνου, δεν θα αφήσω κανένα Κέντρο Γλωσσών να ανανεώσει την άδειά του, να υποβάλει τα χαρτιά, εφόσον το Κράτος μου λέει ότι μπορώ να λειτουργώ παράνομα και ασύδοτα, χωρίς να με σταματήσει κανένας». Αυτή είναι μια πραγματικότητα, επειδή μιλάμε για ισονομία, ισότητα, μια εξυγίανση της κατάστασης. Όσον αφορά στο θέμα των εργαζομένων στα φροντιστήριά μας, η ΟΙΕΛΕ κάνει τη δουλειά της. Θυμίζω, όμως, ότι θέλει να κερδίσει ορισμένα πράγματα. Όταν μπαίνει και το θέμα του ΦΠΑ και μάλιστα δημόσια, στο κανάλι της Κρατικής Τηλεόρασης, όταν ρωτήθηκε ο εκπρόσωπος της ΟΙΕΛΕ την άποψή του για τον ΦΠΑ είπε «να βγει από τα ιδιωτικά σχολεία, διότι εκεί εργάζεστε», αλλά ταυτόχρονα είπε «εμείς τα έχουμε με τα Κέντρα Ξένων Γλωσσών». Γιατί με τα Κέντρα Ξένων Γλωσσών; Αναρωτιέμαι, έχουμε δύο μέτρα και δύο σταθμά ακόμα και στους συνδικαλιστικούς μας αγώνες;
Ταυτόχρονα, εμείς δεν μπορεί να ελεγχόμαστε, όσον αφορά την ύλη μας. Δεν είμαστε τυπική εκπαίδευση. Πέρα από το νομικό θέμα, το θεσμικό, δεν μπορούμε να ελεγχόμαστε, αλλά υπάρχει και ουσιαστικό. Είναι στην απόλυτη διακριτική μας ευχέρεια, διαφορετικά να αλλάξει τη νομοθεσία το Υπουργείο, να μπορέσουμε να βάλουμε όσες ώρες θέλουμε, λιγότερες ή περισσότερες, να διαλέξουμε άλλη μεθοδολογική προσέγγιση, γιατί και παγκόσμια οι γλωσσολόγοι διαφωνούν για τον τρόπο που πρέπει να γίνεται η διδασκαλία και πρέπει να έχουμε μια ελευθερία κινήσεων.
Όσον αφορά τις αμοιβές, επειδή δεν ανήκω στους ανθρώπους που έχουν γαλέρες και έχουν σκλάβους και τα δύο μου παιδιά έχουν εργασθεί με ωράρια περιορισμένης εργασίας. Αναγκάζομαι εγώ και αναγκάστηκα και επί χρόνια να «τσοντάρω» το εισόδημά τους και η γυναίκα μου όταν θα μείνει χήρα, με το νόμο που έγινε και δεν θα είναι στα 55, γιατί είναι μικρότερή μου και ενώ εγώ πληρώνω πενήντα χρόνια, γιατί είμαι 70 και καλά κάνω. Το απόγευμα κάνω ανάλυση και εξέταση και πιθανότατα να πάω για διαχωρισμό αορτής, για επέμβαση που στην Ελλάδα έχει 40% πιθανότητες θανάτου επί τόπου. Αυτό είναι το σύστημα το οποίο πληρώνω, εγώ ο ιδιοκτήτης της «γαλέρας» και η γυναίκα μου, όταν πεθάνω, θα είναι χήρα και άπορη. Αυτή είναι η πραγματικότητα και σε αυτή ζούμε και έχω πει -δεν λέω ότι το κάνετε εν τη πρόθεση- σας παρακαλώ, μη με κάνετε να νιώθω εγώ, που τα παιδιά μου υποφέρουν με ωράρια περιορισμένης εργασίας, ενώ 21 ζητάνε κάποιοι άλλοι, εμένα εργαζόντουσαν 12 ώρες. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Κάντε νόμο και γι’ αυτά, κύριε Υπουργέ και όχι διακριτική μεταχείριση. Μακάρι να μπορούσαμε σε όλους. Δεν είναι η πραγματικότητα, όμως, η ελληνική.
Έχω όλη την πρόθεση και είμαστε από τους φορείς που έχουν καταγγείλει κατ’ επανάληψη τις παρανομίες και τις παθογένειες της εκπαίδευσης, να προσφέρω. Πιστεύω ότι πρέπει να αποσυρθεί το κομμάτι που λέει για αργίες και για να πάμε να δηλώνουμε στο Υπουργείο Παιδείας τις όποιες ώρες αλλαγών. Υπάρχει νομοθεσία για τις αργίες. Εγγράφως σας ζήτησα να μου πείτε τις αργίες που ορίζετε, τις ονομάζετε υποχρεωτικές ή προαιρετικές; Πού βρίσκονται αυτές οι αργίες; Είναι κατ’ έθιμον; Είναι αναγκαστικές; Είναι κατ’ εξαίρεση; Η νομοθεσία είναι σαφέστατη. Θα αγνοήσετε πλήρως την εργατική νομοθεσία; Εγώ δεν ξέρω άλλη. Η λέξη «αργίες» από μόνη της μέσα στο νομό είναι παγιδευτική και παραπλανητική. Πρέπει να προσδιοριστεί τι θα είναι αυτό. Μέχρι να προσδιοριστεί, παρακαλώ βγάλτε το και να το συζητήσουμε.
Και ταυτόχρονα, δεν μπορεί να δηλώνω σε δύο υπηρεσίες, εκ των οποίων μία είναι υπεύθυνη να με ελέγξει όσον αφορά το ασφαλιστικό θέμα και το εργασιακό, το Υπουργείο Εργασίας. Το Υπουργείο Παιδείας θα βάλει και νόμο να υπάρχουν διοικητικές κυρώσεις, όταν υπάρχουν παραβάσεις σε εργασιακά θέματα; Αυτό είναι επικάλυψη και υφαρπαγή αρμοδιοτήτων από άλλο υπουργείο.
Κύριε Πρόεδρε, ελπίζω να μην έχω κάνει κατάχρηση χρόνου. Ευχαριστώ.
