Υπάρχει κάποιο βιβλίο που όσες φορές και αν το διαβάσεις νιώθεις ότι είσαι ακόμα παιδί και που όσες φορές και αν το διαβάσεις παίρνεις διαφορετικά μηνύματα;;;;;

Μα φυσικά..Ο μικρός πρίγκηπας….

Ένα έργο που σε κάνει να νοιώθεις ελεύθερη, σκιαγραφεί μονοπάτια, αλλά εσύ τα χαράζεις και τα επιλέγεις. Ταυτίζεται κάθε άνθρωπος με όσο περίεργα και διαφορετικά βιώματα και αν έχει. Θεωρείται παιδικό βιβλίο και όμως είναι ένα βιβλίο που απευθύνεται σε κάθε ηλικία, καθώς οι παρατηρήσεις και τα νοήματα που παρουσιάζονται είναι βαθυστόχαστα και ιδεαλιστικά. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι μας θυμίζει μικρές και απλές αλήθειες που οι μεγάλοι έχουν ξεχασμένες. Μέσα από τα μάτια ενός παιδιού, του μικρού πρίγκηπα, οι μεγάλοι ξαναβλέπουν από την οπτική γωνία ενός παιδιού, όπου και βρίσκονται οι βασικές αρχές των ανθρώπων.

Τα παιδιά τη διαβάζουν σαν παραμύθι, ενώ οι ενήλικοι διαβάζουν πίσω από τις λέξεις.

Η ιστορία ξεκινά με τον ίδιο τον συγγραφέα να γνωρίζει τον μικρό πρίγκηπα που είχε χαθεί στην έρημο. Του ζήτησε, λοιπόν, να ζωγραφίσει ένα πρόβατο αλλά τελικά του ζωγράφισε έναν βόα που είχε καταπιεί έναν ελέφαντα. Μοιάζει αστείο, αλλά πραγματικά ξεχνάμε πως βλέπουμε τη ζωή όταν είμαστε μικροί, λες και ποτέ δεν περάσαμε αυτή τη φάση ζωής. Ο μικρός πρίγκηπας αποφασίζει να επισκεφτεί και άλλους πλανήτες, όπου βρήκε κάποιους μεγάλους -καθένας από τους οποίους μοιάζουν με συγκεκριμένους τύπους ανθρώπων. Ο πρίγκηπας επισκέφτηκε και τη Γη. Εκεί, συνάντησε ένα φίδι, το οποίο του πρότεινε να τον στείλει σπίτι του (εννοώντας ύπουλα να τον σκοτώσει). Εξημέρωσε μια αλεπού και η σύντομη αυτή σχέση του μαζί της του έδειξε την ύπαρξη της ανθρώπινης αγάπης.

Από πολλούς (και από εμένα φυσικά) θεωρείται ένας Ύμνος στη ζωή, την αγάπη και τη φιλία.”

Θα προσπαθήσω να αιτιολογήσω την παραπάνω άποψη μου με αναφορές στις ιδέες και τα μηνύματα που παρουσιάζονται στο έργο, με στόχο να σας πείσω να το διαβάσετε…

To κυρίαρχο μήνυμα του βιβλίου είναι η σημασία που έχει το να αντιλαμβάνεται κανείς τα πράγματα γύρω του με την καρδιά και την ψυχή, χωρίς να παρασύρεται από όσα απλά βλέπει. Η δυνατότητα να βλέπει κανείς πέρα από την ύλη πέρα από τα δεδομένα. Τα πράγματα που αξίζουν βρίσκονται κρυμμένα και επειδή οι άνθρωποι έχουν εμπιστοσύνη στο τι βλέπουν οδηγούνται σε λάθος συμπεράσματα. Το θέμα αυτό παρουσιάζεται με τρεις διαφορετικούς τρόπους από το συγγραφέα. Αρχικά, παρουσιάζεται μέσα από τα «σχεδιάσματα» του αφηγητή, που κανείς δεν μπορούσε να δει πέρα από αυτά αλλά μόνο την επιφάνεια με ψυχρή λογική, εμφανές χαρακτηριστικό των ενηλίκων. Αυτοί δυσκολεύονται να κατανοήσουν τι απεικονίζει το σχέδιό του διότι βλέπουν μόνο μέχρι την επιφάνεια με γνώμονα τη λογική των ματιών τους και όχι με την καρδιά τους.

Το ίδιο μήνυμα δίνεται και με την αναφορά στον Τούρκο αστρονόμο. Οι άνθρωποι έχουν αποτύχει ακόμη και εδώ διότι δεν αντιλαμβάνονται την ουσία και την πραγματικότητα. Στην περίπτωση αυτή, όταν ο Τούρκος αστρονόμος θέλησε να ανακοινώσει την ύπαρξη του αστροειδούς Β-612, κανείς δεν τον πίστεψε διότι η εμφάνισή του δεν ήταν η απαιτούμενη ή η πιο αποδεκτή.

Οι ενήλικες έμειναν μόνο στην επιφάνεια, στο τι έβλεπαν τα μάτια τους και με αυτά τα δεδομένα έκριναν και κατάκριναν τον αστρονόμο. Όταν αυτός άλλαξε ρούχα αλλά είπε τα ίδια πράγματα με προηγουμένως, όλοι είπαν ότι είναι σωστός. Τέλος, το μήνυμα αυτό επανέρχεται για τρίτη φορά μέσα από το μάθημα που δίνει η αλεπού στον πρίγκιπα. «Μόνο με την καρδιά βλέπεις καλά. Την ουσία δεν την βλέπουν τα μάτια…» εκμυστηρεύεται η αλεπού στο Μικρό Πρίγκιπα. Αυτό αποτελεί και το περιεχόμενο του μαθήματος της αλεπούς, η αλλιώς και το ρόλο που παίζει στο έργο η αλεπού.

Ένα μήνυμα για τα παιδιά, και όχι μόνο έρχεται από τα μπαομπάμπ.Ξέρετε τι είναι το μπαομπάμπ….;;;; Ας δούμε…

Τα μπαομπάμπ συμβολίζουν τα κακά στοιχεία που μπορούν να εισβάλουν στη ζωή μας και που αν δεν τα καταπολεμήσουμε τότε θα μας καταστρέψουν.

Το θέμα μας, λοιπόν είναι η καταπολέμηση των μπαομπάμπ. Αφού λοιπόν, ο συγγραφέας περιγράφει τις καταστρεπτικές συνέπειες που μπορεί να προκαλέσει ένα μπαομπάμπ, ζωγραφίζει μια εικόνα για να δουν οι αναγνώστες το αποτέλεσμα της αμέλειας καταστροφής αυτών των φυτών. Λέει λοιπόν ρητά « … δούλεψα λοιπόν αυτό το σχέδιο τόσο πολύ, με το σκοπό μόνο και μόνο να ειδοποιήσω τους φίλους μου για τον κίνδυνο που ξυστά τους απειλούσε από καιρό, όπως κι εμένα τον ίδιο, δίχως καν να το ξέρουν.» και μάλιστα εν συνεχεία κάνει ξεκάθαρη δήλωση ότι αποτελεί κατεπείγουσα ανάγκη «…δε μ’ αρέσει καθόλου να παίρνω διδακτικό ύφος. Μα ο κίνδυνος από τα μπαομπάμπ είναι τόσο λίγο γνωστός …Και λέω: ‘Παιδιά. Προσέχετε ταμπαομπάμπ!’». Αυτό το έντονο ύφος που υιοθετεί ο συγγραφέας μας κάνει ξεκάθαρο ότι το παραπάνω είναι το μήνυμα που θέλει να εφαρμόσουμε σε ανάλογες περιστάσεις στη ζωή μας, να προσέχουμε και να προσπερνάμε τον κίνδυνο….

Σταματάω απότομα εδώ, αν και είναι τόσα ακόμα που θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας, αλλά ίσως να χαλάσω τη μαγεία του…

“Les grandes personnes ne comprennent jamais rien toutes seules, et c’est fatigant, pour les enfants, de toujours leur donner des explications.”

“Οι μεγάλοι δεν καταλαβαίνουν τίποτα από μόνοι τους, και είναι κουραστικό για τα παιδιά να προσπαθούν πάντα και συνέχεια να τους εξηγούν τα πράγματα… “ Κεφάλαιο I

“Voici mon secret. Il est très simple: on ne voit bien qu’avec le cœur. L’essentiel est invisible pour les yeux.”

“Αυτό είναι το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό. Μόνο με την καρδιά μπορεί κάποιος να δει σωστά – αυτά που είναι πραγματικά σημαντικά δεν μπορούν να τα δουν τα μάτια“ Κεφάλαιο XXI

http://freeminds.gr