Α. Όλοι μας γνωρίζουμε πως η πειθαρχία είναι ένα απ’ τα κρισιμότερα προβλήματα των Σχολείων σε όλες τις σύγχρονες χώρες του κόσμου.

Κι αυτό γιατί όσο «σκληραίνει» η κοινωνική πραγματικότητα, τόσο αυξάνονται και τα κρούσματα παραβατικών συμπεριφορών των μαθητών στο σχολικό περιβάλλον. Σε ορισμένες μάλιστα περιπτώσεις, όπως πληροφορούμαστε απ’ τα διεθνή Μ.Μ.Ε., αυτά τα κρούσματα είναι άκρως ανησυχητικά για το μέλλον του πολιτισμού μας.

Επειδή και η ελληνική κοινωνία, παρά τις προστατευτικές της ιδιαιτερότητες, κινείται όλο και περισσότερο στην ίδια τροχιά με τις άλλες του σύγχρονου κόσμου, τα Εκπαιδευτήριά μας δεν περιμένουν τα πιθανά ανησυχητικά κρούσματα και στον τόπο μας για να αντιδράσουν.

Στηριζόμενοι στην παιδαγωγική μας φιλοσοφία και επιδιώκοντας σταθερά το σχολικό μας περιβάλλον να είναι υποδειγματικός χώρος πολιτισμού, μελετούμε διαρκώς όλες τις πτυχές του προβλήματος και είμαστε θεωρητικά και πρακτικά παντελώς έτοιμοι για τη σωστή και αποτελεσματική αντιμετώπισή του.

Ως επιστέγασμα της υπεύθυνης προσέγγισης του προβλήματος, ήδη από το 2004 η Εκπαιδευτική μας Κοινότητα είχε διοργανώσει Εσωτερικό Συνέδριο με θέμα: «Το πρόβλημα της πειθαρχίας στο σύγχρονο παιδαγωγούν σχολείο», όπου και αποκρυσταλλώθηκαν: αφενός η κοινή παιδαγωγικο-φιλοσοφική βάση θεώρησης του όλου προβλήματος και αφετέρου η επίσης κοινή κανονιστική βάση αντιμετώπισής του, που ολοκληρώθηκε με τη βελτιωτική επικαιροποίηση του «Μαθητικού Κανονισμού» των Εκπαιδευτηρίων μας.

Β. Με δεδομένη πάντοτε τη θέση μας πως το Σχολείο δεν μπορεί να υπηρετήσει με επιτυχία τους υψηλούς του στόχους χωρίς αρμονική συνεργασία με τους γονείς των μαθητών, θα ήθελα, ξεκινώντας από δύο κρίσιμες διαπιστώσεις, να σας γνωρίσω τη θεωρητική βάση προσέγγισης του προβλήματος απ’ την Εκπαιδευτική μας κοινότητα.

• Πρώτη διαπίστωση: Επί τη βάσει γνωστών στοιχείων, η ανησυχητική μαθητική παραβατικότητα των σύγχρονων κοινωνιών άρχισε να χτυπάει τις πόρτες και των ελληνικών σχολείων.

• Δεύτερη διαπίστωση: Επί τη βάσει των καταγεγραμμένων παραπτωμάτων της τελευταίας πενταετίας, στη δική μας σχολική κοινότητα, κυρίως χάρη στη συνολική της λειτουργία, κανένα απ’ αυτά δεν πλησιάζει καν την ανησυχητική παραβατικότητα. Ελάχιστες περιπτώσεις συμπεριφορών, που υπερέβησαν τα ανεκτά για τις αρχές μας όρια, αντιμετωπίστηκαν ταχύτατα και με τη δέουσα παιδαγωγική αυστηρότητα.

• Η θεωρητική μας βάση:

* Το πρόβλημα της πειθαρχίας στα Σχολεία είναι σύμπτωμα και διάσταση του συνολικότερου προβλήματος της κρίσης των σύγχρονων κοινωνιών.

* Η πειθαρχία είναι το θεμέλιο του παιδαγωγούντος Σχολείου, καθώς δεν νοείται ελευθερία χωρίς πειθαρχία και πειθαρχία χωρίς ελευθερία.

* Τα Εκπαιδευτήριά μας εμμένουν στην παιδαγωγική στρατηγική του ανοιχτού σχολείου, αρνούμενα και τις αυταρχικές και τις χαλαρές, δήθεν αντιαυταρχικές, μορφές λειτουργίας.

* Στο παιδαγωγούν σχολείο η πειθαρχία πρωτίστως εμπνέεται και υποβάλλεται μέσα απ’ το κλίμα πολιτισμού και τη συνολική ποιότητα της σχολικής μονάδας, με πρωταρχικά καθοριστική την ποιότητα της παρεχόμενης παιδείας, και δευτερευόντως επιβάλλεται με παιδονομικά μέτρα.

* Το ποιοτικό κλίμα συνολικής λειτουργίας μιας σχολικής μονάδας είναι καθεαυτό απ’ τους καθοριστικότερους παράγοντες έμπνευσης και υποβολής σεβασμού σε όλα τα παιδιά. Ακόμα και στην τελευταία γωνιά του Σχολείου οι μαθητές πρέπει να «εισπράττουν» και να «ανασαίνουν» πολιτισμό, ευπρέπεια, ευταξία και υψηλή αισθητική.

* Το ποιοτικό κλίμα του παιδαγωγούντος σχολείου προϋποθέτει συναισθηματική δικτύωση όλων των παιδιών, έτσι ώστε να έχουν σημεία αναφοράς και να μη βιώνουν ως απρόσωπο και αποξενωτικό το σχολικό περιβάλλον.

* Η παιδονομική διάσταση της πειθαρχίας πρέπει να είναι προληπτική, ρυθμιστική και παιδαγωγικά σωφρονιστική.

* Όλοι οι εκπαιδευτικοί οφείλουν να εποπτεύουν με παιδαγωγική ευαισθησία και διακριτικότητα τη συνολική λειτουργία της σχολικής ζωής και να εγγυώνται το υποσχόμενο κλίμα πολιτισμού του Σχολείου μας.

* Η σωστή παρέμβαση των εκπαιδευτικών πρωτίστως προϋποθέτει λειτουργική επικοινωνία με τους μαθητές τους, διαρκή ενημέρωση, μελέτη και εμβάθυνση στα προβλήματα των σημερινών νέων και διαρκή εγρήγορση, για να βλέπουν εγκαίρως τα υπαρκτά και τα πιθανόν κυοφορούμενα προβλήματα των δικών τους μαθητών.

* Ο «Μαθητικός Κανονισμός» είναι ο καταστατικός χάρτης, οιονεί σύνταγμα, της μαθητικής μας κοινότητας, τα μέλη της οποίας οφείλουν να σέβονται και να τηρούν όλα του τα άρθρα.

Γ. Με απόλυτη τη βεβαιότητα πως γονείς και εκπαιδευτικοί έχουμε τις ίδιες αγωνίες για τη σωστή παιδεία και το καλύτερο δυνατό μέλλον των παιδιών, με απόλυτη επίσης τη βεβαιότητα πως πιστεύουμε στο ανοιχτό σχολείο, αρνούμενοι ως ομοίως ανελεύθερες και την αυταρχική και τη χαλαρή λειτουργία, θα ήθελα να επισημάνω δύο ζητήματα που, αν και δεν ανήκουν στα μείζονα, προκαλούν τις παρενέργειές τους στη σχολική ζωή. Πρόκειται για την αμφίεση-εμφάνιση των παιδιών και τα κινητά τηλέφωνα, που πια δεν είναι μόνο μέσα τηλεφωνικής επικοινωνίας.

Ως προς την αμφίεση-εμφάνιση, στην πρώτη παράγραφο του 5ου άρθρου του «Μαθητικού Κανονισμού» αποτυπώνουμε με λογική και μέτρο την κατεύθυνση του Σχολείου: «Αποφεύγω την ακραία έκφραση στην ενδυματολογική μου συμπεριφορά. Προσέχω οι επιλογές στο ντύσιμό μου να είναι λειτουργικές, απλές και να μην προκαλούν. Φροντίζω η συνολική μου εμφάνιση στο Σχολείο να είναι ευπρεπής».

Ως προς το «επίμαχο» ζήτημα των κινητών τηλεφώνων, το «Εσωτερικό Συνέδριο» των Εκπαιδευτηρίων μας, μετά και από εμπεριστατωμένη έρευνα του «Τμήματος Μελετών» για το πώς αντιμετωπίζεται το πρόβλημα αυτό στα πιο γνωστά Εκπαιδευτήρια του σύγχρονου κόσμου, κατέληξε στην απόφαση που καταγράφεται στην τέταρτη παράγραφο του 5ου άρθρου: «Επικοινωνώ με τους γονείς μου, ή με άλλα εκτός Σχολείου πρόσωπα, με τα σταθερά τηλέφωνα όλων των Γραμματειών, καθώς γνωρίζω πως στο Σχολείο μου δεν επιτρέπεται η χρήση κινητών τηλεφώνων».

Η διασφάλιση εν ελευθερία πειθαρχημένου και ποιοτικού σχολικού περιβάλλοντος ανήκει πάντοτε στις πρώτες προτεραιότητες και στα κύρια συγκριτικά πλεονεκτήματα των Εκπαιδευτηρίων μας.

Ελευθέριος Γείτονας

Γενικός Διευθυντής

Εκπαιδευτηρίων ΓΕΙΤΟΝΑ

http://blogs.sch.gr