Μελετώντας τη μεταρρύθμιση των Πανεπιστημίων και Τεχνολογικών Ινστιτούτων βάσει του σχεδίου « ΑΘΗΝΑ», θα θέλαμε ως Σύνδεσμος του Ακαδημαϊκού Φοίνικα, μέλος του Παγκόσμιου αυτού Τάγματος που υπηρετεί την εκπαίδευση, τις ανθρωπιστικές αξίες και βεβαίως την προώθηση και διάδοση των Γαλλικών γραμμάτων, να εκφράσουμε από τη μία πλευρά την εκτίμησή μας για το ορθολογιστικό έργο που επιδιώκεται ώστε ο ακαδημαϊκός χάρτης της χώρας να είναι πιο ανταγωνιστικός· από την άλλη δε, τις έντονες επιφυλάξεις όσον αφορά στη χρησιμότητα απορρόφησης του τμήματος Γαλλικής γλώσσας και φιλολογίας από το Αγγλικό τμήμα. Πράγματι μείναμε εμβρόντητοι όταν είδαμε ότι για να είναι ένα τμήμα μέλος των Ξένων Γλωσσών και Φιλολογιών πρέπει να απορροφηθεί από το Αγγλικό τμήμα και να συγχωνευτεί με όλα τα υπόλοιπα ξενόγλωσσα τμήματα!
Ως χώρα μέλος του Διεθνούς Οργανισμού της Γαλλοφωνίας, με παραδοσιακή γαλλόφωνη πολιτική καθώς 600.000 Έλληνες πολίτες είναι κάτοχοι διπλωμάτων Γαλλικής γλώσσας, η οποία έχει ανάγκη τη διπλωματική και πολιτική στήριξη των χωρών αυτών, θεωρούμε την κίνηση αυτή τουλάχιστον άκομψη αν όχι εχθρική, και επιζήμια για τη χώρα. Επισημαίνουμε ότι καμία από τις γειτονικές χώρες, οι οποίες προσπαθούν να έχουν τις σχέσεις που διέπουν Ελλάδα και Γαλλία, δεν έχει ανάλογο σύστημα. Τουναντίον Σκόπια και Τουρκία έκαναν ανοίγματα προς τις χώρες αυτές και ιδίως στη Γαλλία για την περαιτέρω σφυρηλάτηση των σχέσεών τους. Ειλικρινά διερωτόμαστε ποιος ο λόγος, αφού τόσο οικονομικά όσο και πολιτικά δεν υπάρχει κανένα όφελος. Μία κοινή Γραμματεία των σχολών θα μπορούσε να είναι κατανοητή, αλλά η υπαγωγή της Γαλλικής Φιλολογίας στην Αγγλική είναι και ιστορικά και ακαδημαϊκά ακατανόητη.
Την περασμένη εβδομάδα ως Πρόεδρος του Ελληνικού τμήματος είχαμε κληθεί σε συνέδριο στην Γαλλική Εθνοσυνέλευση στα πλαίσια της Γαλλοφωνίας εστιασμένο στη Γεωγραφία – Ιστορία – Οικονομία και Πολιτική.
Η γνώση των Γάλλων πολιτικών και ακαδημαϊκών της ελληνικής γραμματείας είναι δεδομένη. Οι αναφορές τους δε στη δύναμη των γλωσσών μας ανάγκασαν να μη θίξουμε το θέμα που μας απασχολεί, διότι πράγματι θα εθεωρείτο πολιτικά εχθρική πράξη. Προτιμήσαμε έτσι να στηρίξουμε τη χώρα μας και να μη ζητήσουμε βοήθεια, παρά το γεγονός ότι από τον περασμένο Σεπτέμβριο η Γαλλική γλώσσα οπισθοχωρεί λόγω μη πλήρωσης κενών θέσεων Καθηγητών στα Δημοτικά σχολεία· άλλο σημείο που δημιουργεί προβλήματα αφού παιδιά που επιλέγουν τη Γαλλική γλώσσα δεν έχουν καθηγητές να τους τη διδάξουν!
Η μη παρέμβασή μας μέχρι τώρα σε δίκτυα ενημέρωσης οφείλεται στο σεβασμό τόσο στο πρόσωπό σας όσο και στο έργο που έχει αναλάβει η κυβέρνηση, αφού η πίστωση χρόνου είναι αναγκαία για να ξεπεράσει η χώρα τους διάφορους σκοπέλους. Όμως δεν μπορούμε να παραμείνουμε αδρανείς στη συνεχή υποβάθμιση των Γαλλικών σπουδών στη χώρα μας, των οποίων τα στελέχη έχουν μια από τις αρτιότερες καταρτίσεις παιδαγωγικά, αφού οι πλείστοι εξ αυτών είναι κάτοχοι μεταπτυχιακών και διδακτορικών διπλωμάτων.
Επιτρέψτε μας, Κύριε Υπουργέ, να τονίσουμε ότι μέσα στον κόσμο που αλλάζει και την Ευρώπη που στηρίζουμε, οι γλώσσες και δη η Γαλλική πρέπει να έχουν τη θέση που τους αξίζει στη χώρα μας.
Για την ΑΜΟΡΑ Ελλάδος
– Ο –
Πρόεδρος
Δρ. Νικόλας Χριστοδούλου
Ο Παγκόσμιος Σύνδεσμος μελών της Τάξεως του Ακαδημαϊκού Φοίνικα (AMOPA) δημιουργήθηκε το 1962 και είναι υπό την υψηλή αιγίδα του Προέδρου της Γαλλικής Δημοκρατίας, του Υπουργού Εθνικής Παιδείας καθώς και του Μεγάλου Καγκελαρίου της Λεγεώνας της Τιμής. Είναι αναγνωρισμένος από το 1968 ως οργανισμός δημοσίας ωφελείας. Απαρτίζεται από άνδρες και γυναίκες οι οποίοι παρασημοφορήθηκαν για τις υπηρεσίες τους στη διάδοση του Πολιτισμού, της Λογοτεχνίας και των Γραμμάτων εν γένει. Σήμερα υπάρχουν 151 τμήματα σε 42 χώρες με 23500 ενεργά μέλη. Συγκεντρώνει τις παγκόσμια πνευματικές élites έχοντας ως στόχο την προώθηση του ανθρωπισμού, της αλληλεγγύης και της έρευνας καθώς και την ενδυνάμωση της εξάπλωσης της γαλλικής γλώσσας και του ευρωπαϊκού πολιτισμού ανά τον κόσμο. Τα μέλη του ελληνικού τμήματος έχουν διακριθεί στον Ακαδημαϊκό και εκπαιδευτικό στίβο και παρασημοφορηθεί από το Γαλλικό κράτος.
Η Κεντρική έδρα του Συνδέσμου βρίσκεται στο Παρίσι. Πρόεδρος είναι ο διακεκριμένος φιλέλληνας Michel Berthet. Μέλη του συμβουλίου είναι καθηγητές εγνωσμένης αξίας των πανεπιστημίων της Σορβόννης και όχι μόνο.
