Γράφει η Μαρία Τραυλού

Καθηγήτρια Αγγλικής Γλώσσας

Ένα από τα πολλά ερωτήματα που έρχονται να μπερδέψουν τους γονείς κάθε χρόνο πριν το ξεκίνημα της νέας σχολικής χρονιάς, είναι το πότε είναι η κατάλληλη χρονική στιγμή για να ξεκινήσει το παιδί τους την εκμάθηση μιας ξένης γλώσσας και πιο συγκεκριμένα της Αγγλικής. Είτε λοιπόν ακολουθούν τη γενική νόρμα που ορίζει τα 8 και 9 ως τις πιο ευρέως διαδεδομένες ηλικίες για την έναρξη της εκμάθησης, είτε συμβουλεύονται στην καλύτερη περίπτωση κάποιον ειδικό ή στη χειρότερη την «ξερόλα» κουμπάρα, ή τέλος ανήκουν σε εκείνη τη μερίδα των βιαστικών, που στέλνουν τα παιδάκια τους στο φροντιστήριο για να παρακολουθήσει ένα από τα λεγόμενα «oral groups» για παιδάκια προσχολικής ηλικίας.

Η αλήθεια είναι πως οι απόψεις διίστανται, ενώ πρόσφατα, αρκετές έρευνες έχουν καταρρίψει αρκετούς μύθους σε σχέση με το θέμα.

Έχει αποδειχθεί ότι κατά βάση ένας ενήλικας βρίσκεται σε πλεονεκτικότερη θέση από ένα παιδί για την εκμάθηση μιας ξένης γλώσσας σε όλους του τομείς εκτός ίσως από εκείνον της σωστής προφοράς.

Επιπλέον μελέτες, έχουν δείξει ακόμα, ότι τα παιδιά που μεγαλώνουν σε δίγλωσσο περιβάλλον, μπορεί να φαίνεται ότι αποκτούν με ευκολία την ευχέρεια και στις δύο γλώσσες, στην πραγματικότητα όμως, πολύ συχνά μπερδεύονται, ενώ είναι σχεδόν βέβαιο ότι μόνο μία από τις δύο γλώσσες θα κυριαρχήσει σε όποιον από τους γλωσσικούς τομείς, όπως π.χ. το γραπτό ή τον προφορικό λόγο. Με άλλα λόγια δεν τελειοποιούν τελικά καμία από τις δύο γλώσσες.

Από την 10ετή εμπειρία μου στη διδασκαλία της Αγγλικής, η καταλληλότερη, μαθησιακά πάντα ηλικία, είναι στην προεφηβεία, στα 11 περίπου χρόνια δηλαδή. Λόγω όμως των σχολικών απαιτήσεων του Λυκείου, καλό είναι τα παιδιά να ξεκινούν στην ηλικία των εννέα περίπου χρόνων, όταν δηλαδή το παιδί έχει πλέον εδραιωμένες της βασικές γνώσεις της μητρικής του γλώσσας. Όλα αυτά, πάντα υπό την προϋπόθεση ότι δεν υπάρχουν σημαντικές μαθησιακές δυσκολίες, οι οποίες κατά περίπτωση μπορεί να πυροδοτηθούν επιπλέον, με τη σύγχυση που μπορεί να φέρει η νέα γλώσσα στις γνώσεις του παιδιού μας.

Το πιο βασικό όλων όμως, είναι να ακούμε και το ίδιο μας το παιδί. Η επιθυμία του παιδιού είναι πολύ βασική για την εξέλιξη και την πρόοδο του. Η πίεση θα φέρει απόρριψη. Και η απόρριψη θα εκμηδενίσει το αποτέλεσμα. Καλό είναι το παιδί να βρεθεί στην αίθουσα ενός φροντιστηρίου, όταν θα το θέλει και το ίδιο. Και να βρεθεί σε μια αίθουσα διδασκαλίας που θα το υποδεχθεί με τη διάθεση η μάθηση να είναι παιχνίδι, δημιουργικότητα και πάνω απ’όλα χαρά!!!!

Πηγές: Scovel T, 1999 The younger the better myth and bilingual education In: Gonzalez, R (ed.) Language Ideologies: Critical Perspectives Urbana, IL: NCTE

Πηγη http://mother.gr